λειτουργός

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From λήϊτον (lḗïton, town-hall, council-room) +‎ -ουργός (-ourgós, worker), from λαός (laós, people) and ἔργον (érgon, labor, work).[1]

Pronunciation

[edit]
 

Noun

[edit]

λειτουργός (leitourgósm (genitive λειτουργοῦ); second declension

  1. public servant
  2. (religion) minister

Inflection

[edit]

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Greek: λειτουργός (leitourgós)

References

[edit]
  1. ^ Livingstone, E. A. The Dictionary of the Christian Church. (Oxford: OUP, 1997). 988.

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek λειτουργός (leitourgós).

Noun

[edit]

λειτουργός (leitourgósm or f (plural λειτουργοί)

  1. public official

Declension

[edit]
singular plural
nominative λειτουργός (leitourgós) λειτουργοί (leitourgoí)
genitive λειτουργού (leitourgoú) λειτουργών (leitourgón)
accusative λειτουργό (leitourgó) λειτουργούς (leitourgoús)
vocative λειτουργέ (leitourgé) λειτουργοί (leitourgoí)

Synonyms

[edit]
[edit]