κρουστός

Ancient Greek

Etymology

From κρουσ- (krous-) (from κρούω (kroúō, “to strike”)) +‎ -τός (-tós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /krusˈtos/ → /krusˈtos/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /krusˈtos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /krusˈtos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /krusˈtos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /krusˈtos/

Adjective

κρουστός • (kroustós) m (feminine κρουστή, neuter κρουστόν); first/second declension (Koine)

1. (music) played by striking (with a plectron) (of music instruments)

   κρουστά ὄργανα ― kroustá órgana ― percussion instruments

Inflection

First and second declension of κρουστός; κρουστή; κρουστόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κρουστός kroustós	κρουστή kroustḗ	κρουστόν kroustón		κρουστώ kroustṓ	κρουστᾱ́ kroustā́	κρουστώ kroustṓ		κρουστοί kroustoí	κρουσταί kroustaí	κρουστᾰ́ kroustá
Genitive		κρουστοῦ kroustoû	κρουστῆς kroustês	κρουστοῦ kroustoû		κρουστοῖν kroustoîn	κρουσταῖν kroustaîn	κρουστοῖν kroustoîn		κρουστῶν kroustôn	κρουστῶν kroustôn	κρουστῶν kroustôn
Dative		κρουστῷ kroustôi	κρουστῇ kroustêi	κρουστῷ kroustôi		κρουστοῖν kroustoîn	κρουσταῖν kroustaîn	κρουστοῖν kroustoîn		κρουστοῖς kroustoîs	κρουσταῖς kroustaîs	κρουστοῖς kroustoîs
Accusative		κρουστόν kroustón	κρουστήν kroustḗn	κρουστόν kroustón		κρουστώ kroustṓ	κρουστᾱ́ kroustā́	κρουστώ kroustṓ		κρουστούς kroustoús	κρουστᾱ́ς kroustā́s	κρουστᾰ́ kroustá
Vocative		κρουστέ krousté	κρουστή kroustḗ	κρουστόν kroustón		κρουστώ kroustṓ	κρουστᾱ́ kroustā́	κρουστώ kroustṓ		κρουστοί kroustoí	κρουσταί kroustaí	κρουστᾰ́ kroustá
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κρουστῶς kroustôs				κρουστότερος kroustóteros				κρουστότᾰτος kroustótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• κροῦμα n (kroûma, “beat, stroke; play music instruments”)
• κροῦσις f (kroûsis, “striking, smiting, collision”)
• κρουστικός (kroustikós, “fit for striking, butting”)
• and see κρούω (kroúō, “strike”)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /kruˈstos/
• Hyphenation: κρου‧στός

Etymology 1

From Hellenistic Koine Greek κρουστός, and a semantic loan from German Schlaginstrumente or French instruments à percussion.

Adjective

κρουστός • (kroustós) m (feminine κρουστή, neuter κρουστό)

1. (music) of or related to percussion instruments

Derived terms

• κρουστά n pl (kroustá, “percussion (instruments)”)

Related terms

• see: κρούω (kroúo, “strike”)

Etymology 2

From κρούστα f (kroústa, “crust”), borrowed from Latin crusta, or possibly via the Italian crosta + -ός.

Adjective

κρουστός • (kroustós) m (feminine κρουστή, neuter κρουστό)

1. tightly woven
2. full

Synonyms

• πυκνοϋφασμένος (pyknoÿfasménos, participle)

Antonyms

• αγανός (aganós)
• αραιοϋφασμένος (araioÿfasménos, participle)

Declension

• For sense percussion there are no degrees of comparison.
  

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	κρουστός (kroustós)	κρουστή (kroustí)	κρουστό (kroustó)		κρουστοί (kroustoí)	κρουστές (kroustés)	κρουστά (kroustá)
genitive	κρουστού (kroustoú)	κρουστής (kroustís)	κρουστού (kroustoú)		κρουστών (kroustón)	κρουστών (kroustón)	κρουστών (kroustón)
accusative	κρουστό (kroustó)	κρουστή (kroustí)	κρουστό (kroustó)		κρουστούς (kroustoús)	κρουστές (kroustés)	κρουστά (kroustá)
vocative	κρουστέ (krousté)	κρουστή (kroustí)	κρουστό (kroustó)		κρουστοί (kroustoí)	κρουστές (kroustés)	κρουστά (kroustá)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κρουστός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κρουστός, etc.)