κονταίνω

Greek

Etymology

From κοντ(ός) (kont(ós)) +‎ -αίνω (-aíno).

Verb

κονταίνω • (kontaíno) (past κόντυνα)

1. to shorten

   Antonym: μακραίνω (makraíno)

2. to reduce in height

Conjugation

κονταίνω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	κονταίνω	κοντύνω
2 sg	κονταίνεις	κοντύνεις
3 sg	κονταίνει	κοντύνει
1 pl	κονταίνουμε, [‑ομε]	κοντύνουμε, [‑ομε]
2 pl	κονταίνετε	κοντύνετε
3 pl	κονταίνουν(ε)	κοντύνουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	κόνταινα	κόντυνα
2 sg	κόνταινες	κόντυνες
3 sg	κόνταινε	κόντυνε
1 pl	κονταίναμε	κοντύναμε
2 pl	κονταίνατε	κοντύνατε
3 pl	κόνταιναν, κονταίναν(ε)	κόντυναν, κοντύναν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα κονταίνω ➤	θα κοντύνω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα κονταίνεις, …	θα κοντύνεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … κοντύνει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … κοντύνει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … κοντύνει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	κόνταινε	κόντυνε
2 pl	κονταίνετε	κοντύντε
Other forms
Active present participle ➤	κονταίνοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας κοντύνει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	κοντύνει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

See also

• κουτσουρεύω (koutsourévo, “to truncate”)
• περικόπτω (perikópto, “to crop”)
• ακρωτηριάζω (akrotiriázo, “to amputate”)