μακραίνω

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek μακραίνω (makraínō), from Ancient Greek μακρ(ύνω) (makr(únō)) +‎ -αίνω (-aíno).

Pronunciation

• IPA^(key): /maˈkɾe.no/
• Hyphenation: μα‧κραί‧νω

Verb

μακραίνω • (makraíno) (past μάκρυνα, passive —)

1. (transitive) to lengthen, to make longer

   Antonym: κονταίνω (kontaíno)

2. (transitive) to grow longer, to grow out, to let grow (:hair)
3. (intransitive, of hair) to grow longer
4. (intransitive) to move away

   Synonym: απομακρύνομαι (apomakrýnomai)

5. (transitive) to prolong, to lengthen (to extend the duration of)

Conjugation

μακραίνω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	μακραίνω	μακρύνω
2 sg	μακραίνεις	μακρύνεις
3 sg	μακραίνει	μακρύνει
1 pl	μακραίνουμε, [‑ομε]	μακρύνουμε, [‑ομε]
2 pl	μακραίνετε	μακρύνετε
3 pl	μακραίνουν(ε)	μακρύνουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	μάκραινα	μάκρυνα
2 sg	μάκραινες	μάκρυνες
3 sg	μάκραινε	μάκρυνε
1 pl	μακραίναμε	μακρύναμε
2 pl	μακραίνατε	μακρύνατε
3 pl	μάκραιναν, μακραίναν(ε)	μάκρυναν, μακρύναν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα μακραίνω ➤	θα μακρύνω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα μακραίνεις, …	θα μακρύνεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … μακρύνει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … μακρύνει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … μακρύνει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	μάκραινε	μάκρυνε
2 pl	μακραίνετε	μακρύντε
Other forms
Active present participle ➤	μακραίνοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας μακρύνει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	μακρύνει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.