κοινόβιο
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Koine Greek κοινόβιον (koinóbion),[1] neuter of κοινόβιος (koinóbios).[2] Morphologically κοινό- (koinó-, “common”) + βί(ος) (ví(os), “life”) + suffix for neuters -ο.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]κοινόβιο • (koinóvio) n (plural κοινόβια)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κοινόβιο (koinóvio) | κοινόβια (koinóvia) |
| genitive | κοινοβίου (koinovíou) κοινόβιου (koinóviou) |
κοινοβίων (koinovíon) κοινόβιων (koinóvion) |
| accusative | κοινόβιο (koinóvio) | κοινόβια (koinóvia) |
| vocative | κοινόβιο (koinóvio) | κοινόβια (koinóvia) |
Related terms
[edit]- κοινοβιάζω (koinoviázo, “I live in a commune, or a coenobium”)
- κοινοβιακά (koinoviaká, adverb)
- κοινοβιακός (koinoviakós, “related to a coenobium”)
- κοινοβιάρχης m (koinoviárchis), κοινοβιάρχισσα f (koinoviárchissa, “the head of a coenobium”)
- κοινοβιαρχία f (koinoviarchía, “the office of a coenobium leader”)
- κοινοβιάτης m (koinoviátis) κοινοβιάτισσα f (koinoviátissa, “coenobite”)
- κοινοβιάτικος (koinoviátikos, “related to a coenobium”)
- κοινόβιος (koinóvios, “related to life in a commune”)
- κοινοβίτης m (koinovítis, “coenobite”)
- κοινοβιώ (koinovió, “I live in a commune, or a coenobium”)
- κοινοβίωση f (koinovíosi, “living in the same environment”) (biology)
- and see: κοινός (koinós, “common”) and βίος m (víos, “life”)
- κοινοβ- words - The Reverse Index of Modern Greek by Anna Anastasiadi-Symeonidi at the Centre for the Greek Language.
References
[edit]- ^ κοινόβιο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
- ^ κοινόβιο - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre