καταπληκτικός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek καταπληκτικός (kataplēktikós); by surface analysis, κατάπληκτος (katápliktos) +‎ -ικος (-ikos).

Adjective

καταπληκτικός • (katapliktikós) m (feminine καταπληκτική, neuter καταπληκτικό)

1. amazing, fantastic, astounding

Declension

Declension of καταπληκτικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	καταπληκτικός (katapliktikós)	καταπληκτική (katapliktikí)	καταπληκτικό (katapliktikó)		καταπληκτικοί (katapliktikoí)	καταπληκτικές (katapliktikés)	καταπληκτικά (katapliktiká)
genitive	καταπληκτικού (katapliktikoú)	καταπληκτικής (katapliktikís)	καταπληκτικού (katapliktikoú)		καταπληκτικών (katapliktikón)	καταπληκτικών (katapliktikón)	καταπληκτικών (katapliktikón)
accusative	καταπληκτικό (katapliktikó)	καταπληκτική (katapliktikí)	καταπληκτικό (katapliktikó)		καταπληκτικούς (katapliktikoús)	καταπληκτικές (katapliktikés)	καταπληκτικά (katapliktiká)
vocative	καταπληκτικέ (katapliktiké)	καταπληκτική (katapliktikí)	καταπληκτικό (katapliktikó)		καταπληκτικοί (katapliktikoí)	καταπληκτικές (katapliktikés)	καταπληκτικά (katapliktiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο καταπληκτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο καταπληκτικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative καταπληκτικότερος (katapliktikóteros) καταπληκτικότερη (katapliktikóteri) καταπληκτικότερο (katapliktikótero) καταπληκτικότεροι (katapliktikóteroi) καταπληκτικότερες (katapliktikóteres) καταπληκτικότερα (katapliktikótera) genitive καταπληκτικότερου (katapliktikóterou) καταπληκτικότερης (katapliktikóteris) καταπληκτικότερου (katapliktikóterou) καταπληκτικότερων (katapliktikóteron) καταπληκτικότερων (katapliktikóteron) καταπληκτικότερων (katapliktikóteron) accusative καταπληκτικότερο (katapliktikótero) καταπληκτικότερη (katapliktikóteri) καταπληκτικότερο (katapliktikótero) καταπληκτικότερους (katapliktikóterous) καταπληκτικότερες (katapliktikóteres) καταπληκτικότερα (katapliktikótera) vocative καταπληκτικότερε (katapliktikótere) καταπληκτικότερη (katapliktikóteri) καταπληκτικότερο (katapliktikótero) καταπληκτικότεροι (katapliktikóteroi) καταπληκτικότερες (katapliktikóteres) καταπληκτικότερα (katapliktikótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο καταπληκτικότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative καταπληκτικότατος (katapliktikótatos) καταπληκτικότατη (katapliktikótati) καταπληκτικότατο (katapliktikótato) καταπληκτικότατοι (katapliktikótatoi) καταπληκτικότατες (katapliktikótates) καταπληκτικότατα (katapliktikótata) genitive καταπληκτικότατου (katapliktikótatou) καταπληκτικότατης (katapliktikótatis) καταπληκτικότατου (katapliktikótatou) καταπληκτικότατων (katapliktikótaton) καταπληκτικότατων (katapliktikótaton) καταπληκτικότατων (katapliktikótaton) accusative καταπληκτικότατο (katapliktikótato) καταπληκτικότατη (katapliktikótati) καταπληκτικότατο (katapliktikótato) καταπληκτικότατους (katapliktikótatous) καταπληκτικότατες (katapliktikótates) καταπληκτικότατα (katapliktikótata) vocative καταπληκτικότατε (katapliktikótate) καταπληκτικότατη (katapliktikótati) καταπληκτικότατο (katapliktikótato) καταπληκτικότατοι (katapliktikótatoi) καταπληκτικότατες (katapliktikótates) καταπληκτικότατα (katapliktikótata)

Related terms

• καταπληκτικά (katapliktiká, “fantastic”)
• κατάπληκτος (katápliktos, “astonished, amazed”)
• κατάπληξη f (katáplixi, “astonishment, amazement”)
• καταπληξία f (kataplixía, “shock, cataplexy”)
• καταπλήσσω (kataplísso, “to shock, to astonish”)