κακότροπος

Greek

Etymology

κακός (kakós, “bad”) +‎ τρόπος (trópos, “manner”)

Adjective

κακότροπος • (kakótropos) m (feminine κακότροπη, neuter κακότροπο)

1. grumpy, stroppy, quarrelsome, gruff, grouchy, cantankerous, curmudgeonly

Declension

Declension of κακότροπος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κακότροπος •	κακότροπη •	κακότροπο •	κακότροποι •	κακότροπες •	κακότροπα •
genitive	κακότροπου •	κακότροπης •	κακότροπου •	κακότροπων •	κακότροπων •	κακότροπων •
accusative	κακότροπο •	κακότροπη •	κακότροπο •	κακότροπους •	κακότροπες •	κακότροπα •
vocative	κακότροπε •	κακότροπη •	κακότροπο •	κακότροποι •	κακότροπες •	κακότροπα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κακότροπος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κακότροπος, etc.)

See also

• δύστροπος (dýstropos, “bad tempered”)
• στριμμένος (strimménos, “twisted, grouchy”)
• τζαναμπέτης m (tzanampétis, “curmudgeon, bad tempered person”)