ικανοποιημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of ικανοποιούμαι (ikanopoioúmai), passive voice of ικανοποιώ (“to satisfy”).

Pronunciation

• IPA^(key): /i.ka.no.pi.i.ˈme.nos/
• Hyphenation: ι‧κα‧νο‧ποι‧η‧μέ‧νος

Participle

ικανοποιημένος • (ikanopoiiménos) m (feminine ικανοποιημένη, neuter ικανοποιημένο)

1. satisfied

Declension

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ικανοποιημένος (ikanopoiiménos)	ικανοποιημένη (ikanopoiiméni)	ικανοποιημένο (ikanopoiiméno)		ικανοποιημένοι (ikanopoiiménoi)	ικανοποιημένες (ikanopoiiménes)	ικανοποιημένα (ikanopoiiména)
genitive	ικανοποιημένου (ikanopoiiménou)	ικανοποιημένης (ikanopoiiménis)	ικανοποιημένου (ikanopoiiménou)		ικανοποιημένων (ikanopoiiménon)	ικανοποιημένων (ikanopoiiménon)	ικανοποιημένων (ikanopoiiménon)
accusative	ικανοποιημένο (ikanopoiiméno)	ικανοποιημένη (ikanopoiiméni)	ικανοποιημένο (ikanopoiiméno)		ικανοποιημένους (ikanopoiiménous)	ικανοποιημένες (ikanopoiiménes)	ικανοποιημένα (ikanopoiiména)
vocative	ικανοποιημένε (ikanopoiiméne)	ικανοποιημένη (ikanopoiiméni)	ικανοποιημένο (ikanopoiiméno)		ικανοποιημένοι (ikanopoiiménoi)	ικανοποιημένες (ikanopoiiménes)	ικανοποιημένα (ikanopoiiména)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ικανοποιημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ικανοποιημένος, etc.)

Synonyms

• near-synonym: ευχαριστημένος (efcharistiménos, “content”)