ικανοποιώ

Greek

Etymology

From Byzantine Greek ἱκανοποιῶ (hikanopoiô), consisting of ἱκανός (hikanós, “sufficient, enough”) + ποιέω (poiéō, “to make”), Calque of Latin satisfacio.

Pronunciation

• IPA^(key): /i.ka.no.piˈo/
• Hyphenation: ι‧κα‧νο‧ποι‧ώ

Verb

ικανοποιώ • (ikanopoió) (past ικανοποίησα, passive ικανοποιούμαι, p‑past ικανοποιήθηκα, ppp ικανοποιημένος)

1. to satisfy, fulfill, gratify

Conjugation

ικανοποιώ, ικανοποιούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ικανοποιώ	ικανοποιήσω	ικανοποιούμαι	ικανοποιηθώ
2 sg	ικανοποιείς	ικανοποιήσεις	ικανοποιείσαι	ικανοποιηθείς
3 sg	ικανοποιεί	ικανοποιήσει	ικανοποιείται	ικανοποιηθεί
1 pl	ικανοποιούμε	ικανοποιήσουμε, [-ομε]	ικανοποιούμαστε, ικανοποιόμαστε	ικανοποιηθούμε
2 pl	ικανοποιείτε	ικανοποιήσετε	ικανοποιείστε, (ικανοποιόσαστε)	ικανοποιηθείτε
3 pl	ικανοποιούν(ε)	ικανοποιήσουν(ε)	ικανοποιούνται	ικανοποιηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ικανοποιούσα	ικανοποίησα	ικανοποιούμουν(α), ικανοποιόμουν(α)	ικανοποιήθηκα
2 sg	ικανοποιούσες	ικανοποίησες	[ικανοποιούσουν(α)], ικανοποιόσουν(α)	ικανοποιήθηκες
3 sg	ικανοποιούσε	ικανοποίησε	ικανοποιούνταν, ικανοποιόταν(ε), {ικανοποιείτο}	ικανοποιήθηκε
1 pl	ικανοποιούσαμε	ικανοποιήσαμε	ικανοποιούμασταν, (‑ούμαστε), ικανοποιόμασταν, (‑όμαστε)	ικανοποιηθήκαμε
2 pl	ικανοποιούσατε	ικανοποιήσατε	[ικανοποιούσασταν, (‑ούσαστε)], ικανοποιόσασταν, (‑όσαστε)	ικανοποιηθήκατε
3 pl	ικανοποιούσαν(ε)	ικανοποίησαν, ικανοποιήσαν(ε)	ικανοποιούνταν, ικανοποιόνταν(ε), (ικανοποιόντουσαν), {ικανοποιούντο}	ικανοποιήθηκαν, ικανοποιηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ικανοποιώ ➤	θα ικανοποιήσω ➤	θα ικανοποιούμαι ➤	θα ικανοποιηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ικανοποιείς, …	θα ικανοποιήσεις, …	θα ικανοποιείσαι, …	θα ικανοποιηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ικανοποιήσει   έχω, έχεις, … ικανοποιημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … ικανοποιηθεί   είμαι, είσαι, … ικανοποιημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ικανοποιήσει   είχα, είχες, … ικανοποιημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … ικανοποιηθεί   ήμουν, ήσουν, … ικανοποιημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ικανοποιήσει   θα έχω, θα έχεις, … ικανοποιημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … ικανοποιηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … ικανοποιημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	ικανοποίησε	—	ικανοποιήσου
2 pl	ικανοποιείτε	ικανοποιήστε	ικανοποιείστε	ικανοποιηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ικανοποιώντας ➤		ικανοποιούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας ικανοποιήσει ➤		ικανοποιημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ικανοποιήσει		ικανοποιηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ικανοποιημένος (ikanopoiiménos, “satisfied”, participle)
• ικανοποίηση f (ikanopoíisi, “satisfaction”)
• ικανοποιητικός (ikanopoiitikós, “satisfactory”)
• and see: αυτοϊκανοποιούμαι (aftoïkanopoioúmai, “to satisfy oneself”)