εχθρικός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek ἐχθρικός (ekhthrikós). By surface analysis, εχθρ(ός) (echthr(ós)) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /ex.θɾiˈkos/
• Hyphenation: ε‧χθρι‧κός

Adjective

εχθρικός • (echthrikós) m (feminine εχθρική, neuter εχθρικό)

1. enemy (attributive)
2. hostile, inimical

   Antonym: φιλικός (filikós)

Declension

Declension of εχθρικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	εχθρικός (echthrikós)	εχθρική (echthrikí)	εχθρικό (echthrikó)		εχθρικοί (echthrikoí)	εχθρικές (echthrikés)	εχθρικά (echthriká)
genitive	εχθρικού (echthrikoú)	εχθρικής (echthrikís)	εχθρικού (echthrikoú)		εχθρικών (echthrikón)	εχθρικών (echthrikón)	εχθρικών (echthrikón)
accusative	εχθρικό (echthrikó)	εχθρική (echthrikí)	εχθρικό (echthrikó)		εχθρικούς (echthrikoús)	εχθρικές (echthrikés)	εχθρικά (echthriká)
vocative	εχθρικέ (echthriké)	εχθρική (echthrikí)	εχθρικό (echthrikó)		εχθρικοί (echthrikoí)	εχθρικές (echthrikés)	εχθρικά (echthriká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εχθρικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εχθρικός, etc.)

Derived terms

• εχθρικά (echthriká, adverb)

 

Related terms

• see: εχθρός m (echthrós)