εργάτης

See also: ἐργάτης

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐργάτης (ergátēs).

Noun

εργάτης • (ergátis) m (plural εργάτες, feminine εργάτρια)

1. male worker, labourer, hand, servant

   Synonyms: αργάτης (argátis), εργαζόμενος (ergazómenos), εργαζόμενη (ergazómeni)

2. capstan, windlass, winch

Declension

Declension of εργάτης

	singular	plural
nominative	εργάτης (ergátis)	εργάτες (ergátes)
genitive	εργάτη (ergáti)	εργατών (ergatón)
accusative	εργάτη (ergáti)	εργάτες (ergátes)
vocative	εργάτη (ergáti)	εργάτες (ergátes)

Derived terms

• αγρεργάτης m (agrergátis, “farm labourer”)
• αρχιεργάτης m (archiergátis, “foreman”)

Related terms

• see: έργο n (érgo, “work”)

Descendants

• → Ottoman Turkish: ارغات (ırgat), ارغاد (ırgad)
  • Turkish: ırgat
  • → Albanian: argat
  • → Armenian: ըրղաթ (ərġatʻ), ըռղաթ (əṙġatʻ)
  • → Aromanian: argat, argatu
  • → Bulgarian: арга́т (argát)
  • → Macedonian: аргат (argat)
  • → Romanian: argat
  • → Serbo-Croatian:

    Cyrillic script: а̀ргат

    Latin script: àrgat