επιτόκιο
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Koine Greek ἐπιτόκιον (epitókion).[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]επιτόκιο • (epitókio) n (plural επιτόκια)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | επιτόκιο (epitókio) | επιτόκια (epitókia) |
| genitive | επιτοκίου (epitokíou) επιτόκιου (epitókiou) |
επιτοκίων (epitokíon) |
| accusative | επιτόκιο (epitókio) | επιτόκια (epitókia) |
| vocative | επιτόκιο (epitókio) | επιτόκια (epitókia) |
Related terms
[edit]- see: τόκος m (tókos)
References
[edit]- ^ επιτόκιο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Further reading
[edit]
επιτόκιο on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
