επικοινωνία
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek ἐπικοινωνία (epikoinōnía, “mutual relationship”), with semantic loan from French communication.[1] The Ancient Greek word is from ἐπικοινωνός (epikoinōnós) + -ία (-ía), from ἐπι- (epi-, “on, upon”) + κοινωνός (koinōnós, “companion, partner”), from κοινός (koinós, “common; shared”).[2]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]επικοινωνία • (epikoinonía) f (plural επικοινωνίες)
- communication (between two people, machines, etc)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | επικοινωνία (epikoinonía) | επικοινωνίες (epikoinoníes) |
| genitive | επικοινωνίας (epikoinonías) | επικοινωνιών (epikoinonión) |
| accusative | επικοινωνία (epikoinonía) | επικοινωνίες (epikoinoníes) |
| vocative | επικοινωνία (epikoinonía) | επικοινωνίες (epikoinoníes) |
Related terms
[edit]- αλληλεπικοινωνία f (allilepikoinonía, “intercommunication”)
- επικοινωνώ (epikoinonó, “to talk, to communicate”)
References
[edit]- ^ επικοινωνία, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
- ^ “επικοινωνία”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011