επιβάτης

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek ἐπιβάτης (epibátēs), from ἐπιβαίνω (epibaínō, “to get on, board”). By surface analysis, επι- (epi-) +‎ -βάτης (-vátis).

Noun

επιβάτης • (epivátis) m (plural επιβάτες, feminine επιβάτιδα)

1. passenger (ship, railway, taxi)

Declension

Declension of επιβάτης

	singular	plural
nominative	επιβάτης (epivátis)	επιβάτες (epivátes)
genitive	επιβάτη (epiváti)	επιβατών (epivatón)
accusative	επιβάτη (epiváti)	επιβάτες (epivátes)
vocative	επιβάτη (epiváti)	επιβάτες (epivátes)

Related terms

• επιβατικό n (epivatikó, “car passenger”)
• συνεπιβάτης m (synepivátis)

• and see: επιβιβάζω (epivivázo, “to take on board”)