επιβατικό

Greek

Noun

επιβατικό • (epivatikó) n (plural επιβατικά)

1. car passenger

Declension

Declension of επιβατικό

	singular	plural
nominative	επιβατικό (epivatikó)	επιβατικά (epivatiká)
genitive	επιβατικού (epivatikoú)	επιβατικών (epivatikón)
accusative	επιβατικό (epivatikó)	επιβατικά (epivatiká)
vocative	επιβατικό (epivatikó)	επιβατικά (epivatiká)

Related terms

• επιβάτης m (epivátis, “passenger”) (ship, railway, taxi)

• and see: επιβιβάζω (epivivázo, “to take on board”)

Adjective

επιβατικό • (epivatikó)

1. accusative masculine singular of επιβατικός (epivatikós)
2. nominative/accusative/vocative neuter singular of επιβατικός (epivatikós)