εξαίρω
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek ἐξαίρω (exaírō) from ἐξ (ex) + ἀείρω, αἴρω (aeírō, aírō, “lift”). Morphologically, from εξ- + αίρω.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]εξαίρω • (exaíro) (past εξήρα, passive εξαίρομαι) (learned)
Usage notes
[edit]- Not to be confused with εξαιρώ (exairó, “exclude, I make exception”) /e.kseˈro/ from ancient ἐξαιρέω, ἐξαιρῶ (exairéō, exairô).
Conjugation
[edit]εξαίρω, εξαίρομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | εξαίρω | εξάρω | εξαίρομαι | εξαρθώ |
2 sg | εξαίρεις | εξάρεις | εξαίρεσαι | εξαρθείς |
3 sg | εξαίρει | εξάρει | εξαίρεται | εξαρθεί |
1 pl | εξαίρουμε, [‑ομε] | εξάρουμε, [-ομε] | εξαιρόμαστε, {εξαιρόμεθα} | εξαρθούμε |
2 pl | εξαίρετε | εξάρετε | εξαίρεστε, {εξαίρεσθε} | εξαρθείτε |
3 pl | εξαίρουν[ε] | εξάρουν(ε) | εξαίρονται | εξαρθούν |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | εξήρα | εξήρα | — | (εξάρθηκα), {εξήρθην} |
2 sg | εξήρες | εξήρες | — | (εξάρθηκες), {εξήρθης} |
3 sg | εξήρε | εξήρε | {εξήρετο} | {εξήρθη}, (εξάρθηκε) |
1 pl | εξήραμε | εξήραμε | — | (εξαρθήκαμε), [{εξήρθημεν}] |
2 pl | εξήρατε | εξήρατε | — | (εξαρθήκατε), [{εξήρθητε}] |
3 pl | εξήραν | εξήραν | εξαίρονταν, {εξήροντο} | {εξήρθησαν}, (εξάρθηκαν), (εξαρθήκαν(ε)) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα εξαίρω ➤ | θα εξάρω ➤ | θα εξαίρομαι ➤ | θα εξαρθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα εξαίρεις, … | θα εξάρεις, … | θα εξαίρεσαι, … | θα εξαρθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … εξάρει | έχω, έχεις, … εξαρθεί | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … εξάρει | είχα, είχες, … εξαρθεί | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … εξάρει | θα έχω, έχεις, … εξαρθεί | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | — | — | — | — |
2 pl | εξαίρετε | εξάρετε | εξαίρεστε, {εξαίρεσθε} | εξαρθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | εξαίροντας1 ➤ | εξαιρόμενος, ‑όμενη, ‑όμενο, {εξαιρόμενος, ‑ομένη, ‑όμενο} ➤ | ||
Perfect participle➤ | έχοντας εξάρει ➤ | εξηρμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | εξάρει | εξαρθεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
• 1 Learned present participle: εξαίρων (exaíron), εξαίρουσα (exaírousa), εξαίρον (exaíron). • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||