εμπνευσμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of εμπνέομαι (empnéomai), passive voice of εμπνέω (“inspire”) from Ancient Greek ἐμπνέω (“breathe upon; inspire”). The modern sense, calque of French inspiré.

Pronunciation

• IPA^(key): /em.bnevˈzme.nos/
• Hyphenation: ε‧μπνευ‧σμέ‧νος
• Old Hyphenation: εμ‧πνευ‧σμέ‧νος

Participle

εμπνευσμένος • (empnefsménos) m (feminine εμπνευσμένη, neuter εμπνευσμένο)

1. (of persons) inspired, charismatic, talented
2. (of work, idea) inspiring, produced by great inspiration

Declension

Declension of εμπνευσμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εμπνευσμένος •	εμπνευσμένη •	εμπνευσμένο •	εμπνευσμένοι •	εμπνευσμένες •	εμπνευσμένα •
genitive	εμπνευσμένου •	εμπνευσμένης •	εμπνευσμένου •	εμπνευσμένων •	εμπνευσμένων •	εμπνευσμένων •
accusative	εμπνευσμένο •	εμπνευσμένη •	εμπνευσμένο •	εμπνευσμένους •	εμπνευσμένες •	εμπνευσμένα •
vocative	εμπνευσμένε •	εμπνευσμένη •	εμπνευσμένο •	εμπνευσμένοι •	εμπνευσμένες •	εμπνευσμένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εμπνευσμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εμπνευσμένος, etc.)

Derived terms

• εμπνευσμένα (empnefsména, adverb)

Related terms

• έμπνευση f (émpnefsi, “inspiration”)

• and see: πνέω (pnéo, “blow”)