Jump to content

δυσδιάκριτος

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Koine Greek δυσδιάκριτος (dusdiákritos).[1] By surface analysis, δυσ- (dys-) +‎ διάκριτος (diákritos).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ðizˈði̯a.kri.tos/
  • Hyphenation: δυσ‧δι‧ά‧κρι‧τος

Adjective

[edit]

δυσδιάκριτος (dysdiákritosm (feminine δυσδιάκριτη, neuter δυσδιάκριτο)

  1. indistinct

Declension

[edit]
Declension of δυσδιάκριτος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative δυσδιάκριτος (dysdiákritos) δυσδιάκριτη (dysdiákriti) δυσδιάκριτο (dysdiákrito) δυσδιάκριτοι (dysdiákritoi) δυσδιάκριτες (dysdiákrites) δυσδιάκριτα (dysdiákrita)
genitive δυσδιάκριτου (dysdiákritou) δυσδιάκριτης (dysdiákritis) δυσδιάκριτου (dysdiákritou) δυσδιάκριτων (dysdiákriton) δυσδιάκριτων (dysdiákriton) δυσδιάκριτων (dysdiákriton)
accusative δυσδιάκριτο (dysdiákrito) δυσδιάκριτη (dysdiákriti) δυσδιάκριτο (dysdiákrito) δυσδιάκριτους (dysdiákritous) δυσδιάκριτες (dysdiákrites) δυσδιάκριτα (dysdiákrita)
vocative δυσδιάκριτε (dysdiákrite) δυσδιάκριτη (dysdiákriti) δυσδιάκριτο (dysdiákrito) δυσδιάκριτοι (dysdiákritoi) δυσδιάκριτες (dysdiákrites) δυσδιάκριτα (dysdiákrita)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο δυσδιάκριτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο δυσδιάκριτος, etc.)

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  1. ^ δυσδιάκριτος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language