δικαιολογώ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek δικαιολογῶ (dikaiologô), from Ancient Greek δικαιολογέομαι (dikaiologéomai, “plead one's cause before the judge”), with semantic loan from French justifier.^[1]

Pronunciation

IPA^(key): /ði.ce.o.loˈɣo/
Hyphenation: δι‧και‧ο‧λο‧γώ

Verb

δικαιολογώ • (dikaiologó) (past δικαιολόγησα, passive δικαιολογούμαι, ppp δικαιολογημένος) (transitive)

to justify (to provide an acceptable explanation for)
to justify, to warrant (to be a good, acceptable reason for)

Conjugation

δικαιολογώ, δικαιολογούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	δικαιολογώ	δικαιολογήσω	δικαιολογούμαι	δικαιολογηθώ
2 sg	δικαιολογείς	δικαιολογήσεις	δικαιολογείσαι	δικαιολογηθείς
3 sg	δικαιολογεί	δικαιολογήσει	δικαιολογείται	δικαιολογηθεί

1 pl	δικαιολογούμε	δικαιολογήσουμε, [-ομε]	δικαιολογούμαστε	δικαιολογηθούμε
2 pl	δικαιολογείτε	δικαιολογήσετε	δικαιολογείστε	δικαιολογηθείτε
3 pl	δικαιολογούν(ε)	δικαιολογήσουν(ε)	δικαιολογούνται	δικαιολογηθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	δικαιολογούσα	δικαιολόγησα	[δικαιολογούμουν(α)]	δικαιολογήθηκα
2 sg	δικαιολογούσες	δικαιολόγησες	[δικαιολογούσουν(α)]	δικαιολογήθηκες
3 sg	δικαιολογούσε	δικαιολόγησε	δικαιολογούνταν, {δικαιολογείτο}	δικαιολογήθηκε

1 pl	δικαιολογούσαμε	δικαιολογήσαμε	δικαιολογούμασταν, (‑ούμαστε)	δικαιολογηθήκαμε
2 pl	δικαιολογούσατε	δικαιολογήσατε	[δικαιολογούσασταν, (‑ούσαστε)]	δικαιολογηθήκατε
3 pl	δικαιολογούσαν(ε)	δικαιολόγησαν, δικαιολογήσαν(ε)	δικαιολογούνταν, {δικαιολογούντο}	δικαιολογήθηκαν, δικαιολογηθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα δικαιολογώ ➤	θα δικαιολογήσω ➤	θα δικαιολογούμαι ➤	θα δικαιολογηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα δικαιολογείς, …	θα δικαιολογήσεις, …	θα δικαιολογείσαι, …	θα δικαιολογηθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … δικαιολογήσει έχω, έχεις, … δικαιολογημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … δικαιολογηθεί είμαι, είσαι, … δικαιολογημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … δικαιολογήσει είχα, είχες, … δικαιολογημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … δικαιολογηθεί ήμουν, ήσουν, … δικαιολογημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … δικαιολογήσει θα έχω, θα έχεις, … δικαιολογημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … δικαιολογηθεί θα είμαι, θα είσαι, … δικαιολογημένος , ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	δικαιολόγησε	—	δικαιολογήσου
2 pl	δικαιολογείτε	δικαιολογήστε	δικαιολογείστε	δικαιολογηθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	δικαιολογώντας ➤		δικαιολογούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας δικαιολογήσει ➤		δικαιολογημένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	δικαιολογήσει		δικαιολογηθεί


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

δικαιολόγηση f (dikaiológisi)
δικαιολογητικός (dikaiologitikós)

Related terms

δικαιολογία f (dikaiología)

References

^ δικαιολογώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1] δικαιολογώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1]