Jump to content

διακοσμητικός

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Koine Greek διακοσμητικός (diakosmētikós, regulative) with semantic loan from French ornamental and décoratif.[1] By surface analysis, διακοσμώ (diakosmó) +‎ -τικός (-tikós).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ði.a.ko.zmi.tiˈkos/
  • Hyphenation: δι‧α‧κο‧σμη‧τι‧κός

Adjective

[edit]

διακοσμητικός (diakosmitikósm (feminine διακοσμητική, neuter διακοσμητικό)

  1. decorative, ornamental (that serves to decorate)

Declension

[edit]
Declension of διακοσμητικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative διακοσμητικός (diakosmitikós) διακοσμητική (diakosmitikí) διακοσμητικό (diakosmitikó) διακοσμητικοί (diakosmitikoí) διακοσμητικές (diakosmitikés) διακοσμητικά (diakosmitiká)
genitive διακοσμητικού (diakosmitikoú) διακοσμητικής (diakosmitikís) διακοσμητικού (diakosmitikoú) διακοσμητικών (diakosmitikón) διακοσμητικών (diakosmitikón) διακοσμητικών (diakosmitikón)
accusative διακοσμητικό (diakosmitikó) διακοσμητική (diakosmitikí) διακοσμητικό (diakosmitikó) διακοσμητικούς (diakosmitikoús) διακοσμητικές (diakosmitikés) διακοσμητικά (diakosmitiká)
vocative διακοσμητικέ (diakosmitiké) διακοσμητική (diakosmitikí) διακοσμητικό (diakosmitikó) διακοσμητικοί (diakosmitikoí) διακοσμητικές (diakosmitikés) διακοσμητικά (diakosmitiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο διακοσμητικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο διακοσμητικός, etc.)

Derived terms

[edit]
[edit]

References

[edit]
  1. ^ διακοσμητικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language