διαιρεμένος

Greek

Alternative forms

• διηρημένος (diiriménos) (very formal)

Etymology

Perfect participle of διαιρούμαι (diairoúmai), passive voice of διαιρώ (“divide”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ði.e.ɾeˈme.nos/
• Hyphenation: δι‧αι‧ρε‧μέ‧νος

Participle

διαιρεμένος • (diaireménos) m (feminine διαιρεμένη, neuter διαιρεμένο)

1. divided

Declension

Declension of διαιρεμένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	διαιρεμένος (diaireménos)	διαιρεμένη (diaireméni)	διαιρεμένο (diaireméno)		διαιρεμένοι (diaireménoi)	διαιρεμένες (diaireménes)	διαιρεμένα (diaireména)
genitive	διαιρεμένου (diaireménou)	διαιρεμένης (diaireménis)	διαιρεμένου (diaireménou)		διαιρεμένων (diaireménon)	διαιρεμένων (diaireménon)	διαιρεμένων (diaireménon)
accusative	διαιρεμένο (diaireméno)	διαιρεμένη (diaireméni)	διαιρεμένο (diaireméno)		διαιρεμένους (diaireménous)	διαιρεμένες (diaireménes)	διαιρεμένα (diaireména)
vocative	διαιρεμένε (diaireméne)	διαιρεμένη (diaireméni)	διαιρεμένο (diaireméno)		διαιρεμένοι (diaireménoi)	διαιρεμένες (diaireménes)	διαιρεμένα (diaireména)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο διαιρεμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο διαιρεμένος, etc.)