γαμημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of γαμιέμαι (gamiémai), passive voice of γαμάω- (gamáo-) / γαμώ (“to fuck”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣa.miˈme.nos/
• Hyphenation: γα‧μη‧μέ‧νος

Participle

γαμημένος • (gamiménos) m (feminine γαμημένη, neuter γαμημένο) (mainly functioning adjectivally)

1. (colloquial, vulgar, literally) fucked
2. (colloquial, vulgar, intensifier) fucking, damned, bloody

   Αυτό το γαμημένο το σκυλί με δάγκωσε.

   Aftó to gamiméno to skylí me dágkose.

   That fucking dog bit me.

Declension

Declension of γαμημένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	γαμημένος (gamiménos)	γαμημένη (gamiméni)	γαμημένο (gamiméno)		γαμημένοι (gamiménoi)	γαμημένες (gamiménes)	γαμημένα (gamiména)
genitive	γαμημένου (gamiménou)	γαμημένης (gamiménis)	γαμημένου (gamiménou)		γαμημένων (gamiménon)	γαμημένων (gamiménon)	γαμημένων (gamiménon)
accusative	γαμημένο (gamiméno)	γαμημένη (gamiméni)	γαμημένο (gamiméno)		γαμημένους (gamiménous)	γαμημένες (gamiménes)	γαμημένα (gamiména)
vocative	γαμημένε (gamiméne)	γαμημένη (gamiméni)	γαμημένο (gamiméno)		γαμημένοι (gamiménoi)	γαμημένες (gamiménes)	γαμημένα (gamiména)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο γαμημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο γαμημένος, etc.)

Synonyms

• (fucked): πηδηγμένος (pidigménos)
• (fucking, bloody): αναθεματισμένος (anathematisménos, “damned”), καταραμένος (kataraménos)

Antonyms

• (antonym(s) of “fucked”): αγάμητος (agámitos), απήδηχτος (apídichtos), αβάτευτος (aváteftos), ακαλαφάτιστος (akalafátistos)

Derived terms

• καλογαμημένος (kalogamiménos)
• κακογαμημένος (kakogamiménos)