Jump to content

αποκρουστικός

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Hellenistic Koine Greek ᾰ̓ποκρουστικός (able to drive off, able to dispel). The morden sense, a semantic loan from French répulsif.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /apokrustiˈkos/
  • Hyphenation: α‧πο‧κρου‧στι‧κός

Adjective

[edit]

αποκρουστικός (apokroustikósm (feminine αποκρουστική, neuter αποκρουστικό)

  1. repellant, abominable, repulsive, obnoxious

Declension

[edit]
Declension of αποκρουστικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αποκρουστικός (apokroustikós) αποκρουστική (apokroustikí) αποκρουστικό (apokroustikó) αποκρουστικοί (apokroustikoí) αποκρουστικές (apokroustikés) αποκρουστικά (apokroustiká)
genitive αποκρουστικού (apokroustikoú) αποκρουστικής (apokroustikís) αποκρουστικού (apokroustikoú) αποκρουστικών (apokroustikón) αποκρουστικών (apokroustikón) αποκρουστικών (apokroustikón)
accusative αποκρουστικό (apokroustikó) αποκρουστική (apokroustikí) αποκρουστικό (apokroustikó) αποκρουστικούς (apokroustikoús) αποκρουστικές (apokroustikés) αποκρουστικά (apokroustiká)
vocative αποκρουστικέ (apokroustiké) αποκρουστική (apokroustikí) αποκρουστικό (apokroustikó) αποκρουστικοί (apokroustikoí) αποκρουστικές (apokroustikés) αποκρουστικά (apokroustiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αποκρουστικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αποκρουστικός, etc.)

Synonyms

[edit]

Derived terms

[edit]
[edit]