ανυπόμονος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Byzantine Greek ἀνυπόμονος (anupómonos). By surface analysis, αν- (an-, from α- privative) + υπομον(ή) (ypomon(í), “patience”) + -ος (-os).[1][2]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]ανυπόμονος • (anypómonos) m (feminine ανυπόμονη, neuter ανυπόμονο)
- impatient, eager, anxious
- Synonym: ανυπομόνευτος (anypomóneftos)
- Antonym: υπομονετικός (ypomonetikós)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανυπόμονος (anypómonos) | ανυπόμονη (anypómoni) | ανυπόμονο (anypómono) | ανυπόμονοι (anypómonoi) | ανυπόμονες (anypómones) | ανυπόμονα (anypómona) | |
| genitive | ανυπόμονου (anypómonou) | ανυπόμονης (anypómonis) | ανυπόμονου (anypómonou) | ανυπόμονων (anypómonon) | ανυπόμονων (anypómonon) | ανυπόμονων (anypómonon) | |
| accusative | ανυπόμονο (anypómono) | ανυπόμονη (anypómoni) | ανυπόμονο (anypómono) | ανυπόμονους (anypómonous) | ανυπόμονες (anypómones) | ανυπόμονα (anypómona) | |
| vocative | ανυπόμονε (anypómone) | ανυπόμονη (anypómoni) | ανυπόμονο (anypómono) | ανυπόμονοι (anypómonoi) | ανυπόμονες (anypómones) | ανυπόμονα (anypómona) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανυπόμονος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανυπόμονος, etc.)
Related terms
[edit]- ανυπομονησία f (anypomonisía, “impatience”)
References
[edit]- ^ ανυπόμονος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
- ^ ανυπόμονος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only (abbreviations)], Centre for the Greek language