αναπάντητος

Greek

Adjective

αναπάντητος • (anapántitos) m (feminine αναπάντητη, neuter αναπάντητο)

1. unanswered, unacknowledged, (telephone calls): unreturned

   Η ερώτηση εκείνη παρέμεινε αναπάντητη.

   I erótisi ekeíni parémeine anapántiti.

   That question remained unanswered.

   Τι ήταν αναπάντητη, πρόσκληση ή πρόκληση;

   Ti ítan anapántiti, prósklisi í próklisi?

   Was it an invitation or a challenge that went unanswered?

   Μπορείτε να προβάλετε τις αναπάντητες κλήσεις.

   Boreíte na proválete tis anapántites klíseis.

   You can see your missed calls.

2. (by extension) unanswerable

Declension

Declension of αναπάντητος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αναπάντητος (anapántitos)	αναπάντητη (anapántiti)	αναπάντητο (anapántito)		αναπάντητοι (anapántitoi)	αναπάντητες (anapántites)	αναπάντητα (anapántita)
genitive	αναπάντητου (anapántitou)	αναπάντητης (anapántitis)	αναπάντητου (anapántitou)		αναπάντητων (anapántiton)	αναπάντητων (anapántiton)	αναπάντητων (anapántiton)
accusative	αναπάντητο (anapántito)	αναπάντητη (anapántiti)	αναπάντητο (anapántito)		αναπάντητους (anapántitous)	αναπάντητες (anapántites)	αναπάντητα (anapántita)
vocative	αναπάντητε (anapántite)	αναπάντητη (anapántiti)	αναπάντητο (anapántito)		αναπάντητοι (anapántitoi)	αναπάντητες (anapántites)	αναπάντητα (anapántita)

Related terms

• αναπάντητα (anapántita, “without answering”, adverb)