ανακόλουθος
See also: ἀνακόλουθος
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek ἀνακόλουθος (anakólouthos).
Adjective
[edit]ανακόλουθος • (anakólouthos) m (feminine ανακόλουθη, neuter ανακόλουθο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανακόλουθος (anakólouthos) | ανακόλουθη (anakólouthi) | ανακόλουθο (anakóloutho) | ανακόλουθοι (anakólouthoi) | ανακόλουθες (anakólouthes) | ανακόλουθα (anakóloutha) | |
| genitive | ανακόλουθου (anakólouthou) | ανακόλουθης (anakólouthis) | ανακόλουθου (anakólouthou) | ανακόλουθων (anakólouthon) | ανακόλουθων (anakólouthon) | ανακόλουθων (anakólouthon) | |
| accusative | ανακόλουθο (anakóloutho) | ανακόλουθη (anakólouthi) | ανακόλουθο (anakóloutho) | ανακόλουθους (anakólouthous) | ανακόλουθες (anakólouthes) | ανακόλουθα (anakóloutha) | |
| vocative | ανακόλουθε (anakólouthe) | ανακόλουθη (anakólouthi) | ανακόλουθο (anakóloutho) | ανακόλουθοι (anakólouthoi) | ανακόλουθες (anakólouthes) | ανακόλουθα (anakóloutha) | |
Synonyms
[edit]- ασυνάρτητος m (asynártitos)
Related terms
[edit]- see: ανακόλουθο n (anakóloutho, “anacoluthon”)