ασυνάρτητος
Greek
[edit]Adjective
[edit]ασυνάρτητος • (asynártitos) m (feminine ασυνάρτητη, neuter ασυνάρτητο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ασυνάρτητος (asynártitos) | ασυνάρτητη (asynártiti) | ασυνάρτητο (asynártito) | ασυνάρτητοι (asynártitoi) | ασυνάρτητες (asynártites) | ασυνάρτητα (asynártita) | |
| genitive | ασυνάρτητου (asynártitou) | ασυνάρτητης (asynártitis) | ασυνάρτητου (asynártitou) | ασυνάρτητων (asynártiton) | ασυνάρτητων (asynártiton) | ασυνάρτητων (asynártiton) | |
| accusative | ασυνάρτητο (asynártito) | ασυνάρτητη (asynártiti) | ασυνάρτητο (asynártito) | ασυνάρτητους (asynártitous) | ασυνάρτητες (asynártites) | ασυνάρτητα (asynártita) | |
| vocative | ασυνάρτητε (asynártite) | ασυνάρτητη (asynártiti) | ασυνάρτητο (asynártito) | ασυνάρτητοι (asynártitoi) | ασυνάρτητες (asynártites) | ασυνάρτητα (asynártita) | |
Related terms
[edit]- ασυναρτησία f (asynartisía, “incoherence”)
Further reading
[edit]- ασυνάρτητος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language