αναγνωρισμένος
Greek
[edit]Alternative forms
[edit]- ανεγνωρισμένος (anegnorisménos) (dated)
Etymology
[edit]Perfect participle of αναγνωρίζομαι (anagnorízomai), passive voice of αναγνωρίζω (“I recognize”).
Pronunciation
[edit]Participle
[edit]αναγνωρισμένος • (anagnorisménos) m (feminine αναγνωρισμένη, neuter αναγνωρισμένο)
- identified, recognised (UK), recognized (US)
- acknowledged
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αναγνωρισμένος (anagnorisménos) | αναγνωρισμένη (anagnorisméni) | αναγνωρισμένο (anagnorisméno) | αναγνωρισμένοι (anagnorisménoi) | αναγνωρισμένες (anagnorisménes) | αναγνωρισμένα (anagnorisména) | |
| genitive | αναγνωρισμένου (anagnorisménou) | αναγνωρισμένης (anagnorisménis) | αναγνωρισμένου (anagnorisménou) | αναγνωρισμένων (anagnorisménon) | αναγνωρισμένων (anagnorisménon) | αναγνωρισμένων (anagnorisménon) | |
| accusative | αναγνωρισμένο (anagnorisméno) | αναγνωρισμένη (anagnorisméni) | αναγνωρισμένο (anagnorisméno) | αναγνωρισμένους (anagnorisménous) | αναγνωρισμένες (anagnorisménes) | αναγνωρισμένα (anagnorisména) | |
| vocative | αναγνωρισμένε (anagnorisméne) | αναγνωρισμένη (anagnorisméni) | αναγνωρισμένο (anagnorisméno) | αναγνωρισμένοι (anagnorisménoi) | αναγνωρισμένες (anagnorisménes) | αναγνωρισμένα (anagnorisména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αναγνωρισμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αναγνωρισμένος, etc.)
Derived terms
[edit]- αναγνωρισμένα (anagnorisména, “admittedly”, adverb)
Related terms
[edit]- αναγνωρίσιμος (anagnorísimos, “recognisable”)
- and see: αναγνωρίζω (anagnorízo, “I recognise”) & γνωρίζω (gnorízo, “I know”)
Further reading
[edit]- αναγνωρισμένος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only (abbreviations)], Centre for the Greek language