άλυτος

See also: ἄλυτος

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἄλῠτος (“not to be loosed”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈa.li.tos/
• Hyphenation: ά‧λυ‧τος

Adjective

άλυτος • (álytos) m (feminine άλυτη, neuter άλυτο)

1. insoluble, unsolvable, unresolved, unsolved

   Synonym: ανεπίλυτος (anepílytos)

   —Δάσκαλε, το πρόβλημα είναι άλυτο!
   —Όχι, δεν είναι ανεπίλυτο. Είναι απλώς δυσεπίλυτο.

   —Dáskale, to próvlima eínai ályto!
   —Óchi, den eínai anepílyto. Eínai aplós dysepílyto.

   —Teacher, the problem is unsolvable!
   —No, it is not unsolvable, it is just difficult to solve.

2. fastened, incapable of being untied

Declension

Declension of άλυτος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	άλυτος (álytos)	άλυτη (ályti)	άλυτο (ályto)		άλυτοι (álytoi)	άλυτες (álytes)	άλυτα (ályta)
genitive	άλυτου (álytou)	άλυτης (álytis)	άλυτου (álytou)		άλυτων (ályton)	άλυτων (ályton)	άλυτων (ályton)
accusative	άλυτο (ályto)	άλυτη (ályti)	άλυτο (ályto)		άλυτους (álytous)	άλυτες (álytes)	άλυτα (ályta)
vocative	άλυτε (ályte)	άλυτη (ályti)	άλυτο (ályto)		άλυτοι (álytoi)	άλυτες (álytes)	άλυτα (ályta)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άλυτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άλυτος, etc.)

Synonyms

• λυμένος (lyménos)
• (insoluble): δυσεπίλυτος (dysepílytos, “with difficult solution”)
• (fastened): άδετος (ádetos, “not tied”)

• see: αλυσοδεμένος (alysodeménos) (figuratively)

Antonyms

• δεμένος (deménos, “tied, fastened”, participle)

Coordinate terms

• (fastened): αλύτρωτος (alýtrotos, “not freed”) (figuratively)

Further reading

• άλυτος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only (abbreviations)], Centre for the Greek language
• άλυτος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language