þræta

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈθraiːta/
• Rhymes: -aiːta

Etymology 1

From Old Norse þræt(t)a. Cognate with Danish trætte, Swedish träta.

Verb

þræta (weak verb, third-person singular past indicative þrætti, supine þrætt)=

1. (intransitive) to quarrel, to bicker

   Synonyms: deila, þjarka, þrátta, þrasa, þrefa, þvarga, stæla, kýta, bítast, rífast, bræla, karpa

Conjugation

þræta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að þræta
supine (sagnbót)		þrætt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þrætandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þræti	við þrætum	present (nútíð)	ég þræti	við þrætum
	þú þrætir	þið þrætið		þú þrætir	þið þrætið
	hann, hún, það þrætir	þeir, þær, þau þræta		hann, hún, það þræti	þeir, þær, þau þræti
past (þátíð)	ég þrætti	við þrættum	past (þátíð)	ég þrætti	við þrættum
	þú þrættir	þið þrættuð		þú þrættir	þið þrættuð
	hann, hún, það þrætti	þeir, þær, þau þrættu		hann, hún, það þrætti	þeir, þær, þau þrættu
imperative (boðháttur)	þræt (þú)	þrætið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þrættu	þrætiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þrætast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að þrætast
supine (sagnbót)		þræst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þrætandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þrætist	við þrætumst	present (nútíð)	ég þrætist	við þrætumst
	þú þrætist	þið þrætist		þú þrætist	þið þrætist
	hann, hún, það þrætist	þeir, þær, þau þrætast		hann, hún, það þrætist	þeir, þær, þau þrætist
past (þátíð)	ég þrættist	við þrættumst	past (þátíð)	ég þrættist	við þrættumst
	þú þrættist	þið þrættust		þú þrættist	þið þrættust
	hann, hún, það þrættist	þeir, þær, þau þrættust		hann, hún, það þrættist	þeir, þær, þau þrættust
imperative (boðháttur)	þræst (þú)	þrætist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þræstu	þrætisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þrættur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þrættur	þrætt	þrætt		þrættir	þrættar	þrætt
accusative (þolfall)	þrættan	þrætta	þrætt		þrætta	þrættar	þrætt
dative (þágufall)	þrættum	þrættri	þrættu		þrættum	þrættum	þrættum
genitive (eignarfall)	þrætts	þrættrar	þrætts		þrættra	þrættra	þrættra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þrætti	þrætta	þrætta		þrættu	þrættu	þrættu
accusative (þolfall)	þrætta	þrættu	þrætta		þrættu	þrættu	þrættu
dative (þágufall)	þrætta	þrættu	þrætta		þrættu	þrættu	þrættu
genitive (eignarfall)	þrætta	þrættu	þrætta		þrættu	þrættu	þrættu

Etymology 2

Noun

þræta f (genitive singular þrætu, nominative plural þrætur)

1. quarrel, argument

   Synonyms: deila, þvarg, stæla, rifrildi, ósátt, þjark, karp

Declension

Declension of þræta (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	þræta	þrætan	þrætur	þræturnar
accusative	þrætu	þrætuna	þrætur	þræturnar
dative	þrætu	þrætunni	þrætum	þrætunum
genitive	þrætu	þrætunnar	þræta	þrætanna