bræla

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpraiːla/
• Rhymes: -aiːla

Etymology 1

Verb

bræla (weak verb, third-person singular past indicative brældi, supine brælt)

1. (intransitive) to produce smoke

   Synonyms: svæla, reykja

Conjugation

bræla — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að bræla
supine (sagnbót)		brælt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		brælandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég bræli	við brælum	present (nútíð)	ég bræli	við brælum
	þú brælir	þið brælið		þú brælir	þið brælið
	hann, hún, það brælir	þeir, þær, þau bræla		hann, hún, það bræli	þeir, þær, þau bræli
past (þátíð)	ég brældi	við brældum	past (þátíð)	ég brældi	við brældum
	þú brældir	þið brælduð		þú brældir	þið brælduð
	hann, hún, það brældi	þeir, þær, þau brældu		hann, hún, það brældi	þeir, þær, þau brældu
imperative (boðháttur)	bræl (þú)	brælið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	brældu	bræliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

brælast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að brælast
supine (sagnbót)		brælst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		brælandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég brælist	við brælumst	present (nútíð)	ég brælist	við brælumst
	þú brælist	þið brælist		þú brælist	þið brælist
	hann, hún, það brælist	þeir, þær, þau brælast		hann, hún, það brælist	þeir, þær, þau brælist
past (þátíð)	ég brældist	við brældumst	past (þátíð)	ég brældist	við brældumst
	þú brældist	þið brældust		þú brældist	þið brældust
	hann, hún, það brældist	þeir, þær, þau brældust		hann, hún, það brældist	þeir, þær, þau brældust
imperative (boðháttur)	brælst (þú)	brælist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	brælstu	brælisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

brældur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	brældur	bræld	brælt		brældir	brældar	bræld
accusative (þolfall)	brældan	brælda	brælt		brælda	brældar	bræld
dative (þágufall)	brældum	brældri	brældu		brældum	brældum	brældum
genitive (eignarfall)	brælds	brældrar	brælds		brældra	brældra	brældra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	brældi	brælda	brælda		brældu	brældu	brældu
accusative (þolfall)	brælda	brældu	brælda		brældu	brældu	brældu
dative (þágufall)	brælda	brældu	brælda		brældu	brældu	brældu
genitive (eignarfall)	brælda	brældu	brælda		brældu	brældu	brældu

Etymology 2

Noun

bræla f (genitive singular brælu, nominative plural brælur)

1. (thick) smoke

   Synonym: svæla

Declension

Declension of bræla (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	bræla	brælan	brælur	brælurnar
accusative	brælu	bræluna	brælur	brælurnar
dative	brælu	brælunni	brælum	brælunum
genitive	brælu	brælunnar	brælna, bræla	brælnanna, brælanna