þrefa

Icelandic

Etymology

From Old Norse þrefa (“to wrangle; dispute”), from Proto-Germanic *þrebaną, related to Old English þrafian (“to quarrel”). More at thrave.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈθrɛːva/

  Rhymes: -ɛːva

Verb

þrefa (weak verb, third-person singular past indicative þrefaði, supine þrefað)

1. (intransitive) to bicker, to quarrel

   Synonyms: kýta, þvarga, þrasa, deila, þrátta

Conjugation

þrefa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að þrefa
supine (sagnbót)		þrefað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þrefandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þrefa	við þrefum	present (nútíð)	ég þrefi	við þrefum
	þú þrefar	þið þrefið		þú þrefir	þið þrefið
	hann, hún, það þrefar	þeir, þær, þau þrefa		hann, hún, það þrefi	þeir, þær, þau þrefi
past (þátíð)	ég þrefaði	við þrefuðum	past (þátíð)	ég þrefaði	við þrefuðum
	þú þrefaðir	þið þrefuðuð		þú þrefaðir	þið þrefuðuð
	hann, hún, það þrefaði	þeir, þær, þau þrefuðu		hann, hún, það þrefaði	þeir, þær, þau þrefuðu
imperative (boðháttur)	þrefa (þú)	þrefið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þrefaðu	þrefiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þrefast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að þrefast
supine (sagnbót)		þrefast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þrefandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þrefast	við þrefumst	present (nútíð)	ég þrefist	við þrefumst
	þú þrefast	þið þrefist		þú þrefist	þið þrefist
	hann, hún, það þrefast	þeir, þær, þau þrefast		hann, hún, það þrefist	þeir, þær, þau þrefist
past (þátíð)	ég þrefaðist	við þrefuðumst	past (þátíð)	ég þrefaðist	við þrefuðumst
	þú þrefaðist	þið þrefuðust		þú þrefaðist	þið þrefuðust
	hann, hún, það þrefaðist	þeir, þær, þau þrefuðust		hann, hún, það þrefaðist	þeir, þær, þau þrefuðust
imperative (boðháttur)	þrefast (þú)	þrefist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þrefastu	þrefisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þrefaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þrefaður	þrefuð	þrefað		þrefaðir	þrefaðar	þrefuð
accusative (þolfall)	þrefaðan	þrefaða	þrefað		þrefaða	þrefaðar	þrefuð
dative (þágufall)	þrefuðum	þrefaðri	þrefuðu		þrefuðum	þrefuðum	þrefuðum
genitive (eignarfall)	þrefaðs	þrefaðrar	þrefaðs		þrefaðra	þrefaðra	þrefaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þrefaði	þrefaða	þrefaða		þrefuðu	þrefuðu	þrefuðu
accusative (þolfall)	þrefaða	þrefuðu	þrefaða		þrefuðu	þrefuðu	þrefuðu
dative (þágufall)	þrefaða	þrefuðu	þrefaða		þrefuðu	þrefuðu	þrefuðu
genitive (eignarfall)	þrefaða	þrefuðu	þrefaða		þrefuðu	þrefuðu	þrefuðu

Related terms

• þref