þrefa

Icelandic

Etymology

From Old Norse þrefa (“to wrangle; dispute”), from Proto-Germanic *þrebaną, related to Old English þrafian (“to quarrel”). More at thrave.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈθrɛːva/

  Rhymes: -ɛːva

Verb

þrefa (weak verb, third-person singular past indicative þrefaði, supine þrefað)

1. (intransitive) to bicker, to quarrel

   Synonyms: kýta, þvarga, þrasa, deila, þrátta

Conjugation

þrefa – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að þrefa
supine sagnbót		þrefað
present participle lýsingarháttur nútíðar		þrefandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	þrefa	þrefaði		þrefi	þrefaði
	þú	þrefar	þrefaðir		þrefir	þrefaðir
	hann, hún, það	þrefar	þrefaði		þrefi	þrefaði
plural	við	þrefum	þrefuðum		þrefum	þrefuðum
	þið	þrefið	þrefuðuð		þrefið	þrefuðuð
	þeir, þær, þau	þrefa	þrefuðu		þrefi	þrefuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	þrefa (þú), þrefaðu
plural	þið	þrefið (þið), þrefiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þrefast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að þrefast
supine sagnbót		þrefast
present participle lýsingarháttur nútíðar		þrefandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	þrefast	þrefaðist		þrefist	þrefaðist
	þú	þrefast	þrefaðist		þrefist	þrefaðist
	hann, hún, það	þrefast	þrefaðist		þrefist	þrefaðist
plural	við	þrefumst	þrefuðumst		þrefumst	þrefuðumst
	þið	þrefist	þrefuðust		þrefist	þrefuðust
	þeir, þær, þau	þrefast	þrefuðust		þrefist	þrefuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	þrefast (þú), þrefastu
plural	þið	þrefist (þið), þrefisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þrefaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þrefaður	þrefuð	þrefað	þrefaðir	þrefaðar	þrefuð
accusative (þolfall)	þrefaðan	þrefaða	þrefað	þrefaða	þrefaðar	þrefuð
dative (þágufall)	þrefuðum	þrefaðri	þrefuðu	þrefuðum	þrefuðum	þrefuðum
genitive (eignarfall)	þrefaðs	þrefaðrar	þrefaðs	þrefaðra	þrefaðra	þrefaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þrefaði	þrefaða	þrefaða	þrefuðu	þrefuðu	þrefuðu
accusative (þolfall)	þrefaða	þrefuðu	þrefaða	þrefuðu	þrefuðu	þrefuðu
dative (þágufall)	þrefaða	þrefuðu	þrefaða	þrefuðu	þrefuðu	þrefuðu
genitive (eignarfall)	þrefaða	þrefuðu	þrefaða	þrefuðu	þrefuðu	þrefuðu

Related terms

• þref