Jump to content

yðr

From Wiktionary, the free dictionary

Old Norse

[edit]

Alternative forms

[edit]

Pronoun

[edit]

yðr (Old West Norse)

  1. accusative of ér
  2. dative of ér

Declension

[edit]
Old Norse personal pronouns
singular first person second person reflexive third person
masculine feminine neuter
nominative ek þú hann hon, hón, hǫ́n þat
accusative mik þik sik hann hana, hána þat
dative mér þér sér hánum, hónum, hǫ́num henni því
genitive mín þín sín hans hennar þess
dual first person second person reflexive
nominative vit it, þit
accusative okkr ykkr sik
dative okkr ykkr sér
genitive okkar ykkar sín
plural first person second person reflexive third person
masculine feminine neuter
nominative vér ér, þér þeir þær þau
accusative oss yðr sik þá þær þau
dative oss yðr sér þeim þeim þeim
genitive vár yðar, yðvar sín þeira, þeirra þeira, þeirra þeira, þeirra

Descendants

[edit]
  • Icelandic: yður
  • Norwegian Nynorsk: øder, (dialectal) ør, dør, døre