wyczekać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ czekać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɘˈt͡ʂɛ.kat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛkat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧cze‧kać

Verb

[edit]

wyczekać pf (imperfective wyczekiwać)

  1. (transitive) to look forward to, to wait with anticipation
  2. (reflexive with się) to spend a long time waiting

Conjugation

[edit]
Conjugation of wyczekać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyczekać
future tense 1st wyczekam wyczekamy
2nd wyczekasz wyczekacie
3rd wyczeka wyczekają
impersonal wyczeka się
past tense 1st wyczekałem,
-(e)m wyczekał
wyczekałam,
-(e)m wyczekała
wyczekałom,
-(e)m wyczekało
wyczekaliśmy,
-(e)śmy wyczekali
wyczekałyśmy,
-(e)śmy wyczekały
2nd wyczekałeś,
-(e)ś wyczekał
wyczekałaś,
-(e)ś wyczekała
wyczekałoś,
-(e)ś wyczekało
wyczekaliście,
-(e)ście wyczekali
wyczekałyście,
-(e)ście wyczekały
3rd wyczekał wyczekała wyczekało wyczekali wyczekały
impersonal wyczekano
conditional 1st wyczekałbym,
bym wyczekał
wyczekałabym,
bym wyczekała
wyczekałobym,
bym wyczekało
wyczekalibyśmy,
byśmy wyczekali
wyczekałybyśmy,
byśmy wyczekały
2nd wyczekałbyś,
byś wyczekał
wyczekałabyś,
byś wyczekała
wyczekałobyś,
byś wyczekało
wyczekalibyście,
byście wyczekali
wyczekałybyście,
byście wyczekały
3rd wyczekałby,
by wyczekał
wyczekałaby,
by wyczekała
wyczekałoby,
by wyczekało
wyczekaliby,
by wyczekali
wyczekałyby,
by wyczekały
impersonal wyczekano by
imperative 1st niech wyczekam wyczekajmy
2nd wyczekaj wyczekajcie
3rd niech wyczeka niech wyczekają
passive adjectival participle wyczekany wyczekana wyczekane wyczekani wyczekane
anterior adverbial participle wyczekawszy
verbal noun wyczekanie
[edit]
noun
verb

Further reading

[edit]
  • wyczekać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyczekać in Polish dictionaries at PWN