odczekać

Polish

Etymology

From od- +‎ czekać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔtˈt͡ʂɛ.kat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛkat͡ɕ
• Syllabification: od‧cze‧kać

Verb

odczekać pf (imperfective odczekiwać)

1. (transitive) to hold off (to delay someone or something)

Conjugation

Conjugation of odczekać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odczekać
future tense	1st	odczekam			odczekamy
	2nd	odczekasz			odczekacie
	3rd	odczeka			odczekają
	impersonal	odczeka się
past tense	1st	odczekałem, -(e)m odczekał	odczekałam, -(e)m odczekała	odczekałom, -(e)m odczekało	odczekaliśmy, -(e)śmy odczekali	odczekałyśmy, -(e)śmy odczekały
	2nd	odczekałeś, -(e)ś odczekał	odczekałaś, -(e)ś odczekała	odczekałoś, -(e)ś odczekało	odczekaliście, -(e)ście odczekali	odczekałyście, -(e)ście odczekały
	3rd	odczekał	odczekała	odczekało	odczekali	odczekały
	impersonal	odczekano
conditional	1st	odczekałbym, bym odczekał	odczekałabym, bym odczekała	odczekałobym, bym odczekało	odczekalibyśmy, byśmy odczekali	odczekałybyśmy, byśmy odczekały
	2nd	odczekałbyś, byś odczekał	odczekałabyś, byś odczekała	odczekałobyś, byś odczekało	odczekalibyście, byście odczekali	odczekałybyście, byście odczekały
	3rd	odczekałby, by odczekał	odczekałaby, by odczekała	odczekałoby, by odczekało	odczekaliby, by odczekali	odczekałyby, by odczekały
	impersonal	odczekano by
imperative	1st	niech odczekam			odczekajmy
	2nd	odczekaj			odczekajcie
	3rd	niech odczeka			niech odczekają
passive adjectival participle		odczekany	odczekana	odczekane	odczekani	odczekane
anterior adverbial participle		odczekawszy
verbal noun		odczekanie

Further reading

• odczekać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odczekać in Polish dictionaries at PWN