wrąbywać

Polish

Alternative forms

• (less common or uncommon) wrębywać

Etymology

From wrąbać +‎ -ywać.

Pronunciation

• IPA^(key): /vrɔmˈbɘ.vat͡ɕ/
• Rhymes: -ɘvat͡ɕ
• Syllabification: wrą‧by‧wać

Verb

wrąbywać impf (perfective wrąbać)

1. (intransitive or reflexive with się, colloquial) to smash (to hit or collide with, making a loud sound or causing damage) [with w (+ accusative) ‘into what’]
2. (transitive, colloquial) to inhale (to eat quickly and voraciously)

   Synonyms: pochłaniać, pożerać, wchłaniać

3. (transitive, colloquial) to entangle (to involve someone in something unnecessarily, often to their detriment) [with w (+ accusative) ‘into what’]

   Synonyms: wikłać, wplątywać, wrabiać

   Antonym: motać

4. (reflexive with się) to chop one's way into (to cut down trees in an area of ​​the forest in order to clear new areas for activities) [with w (+ accusative) ‘into what’]
5. (reflexive with się) to cut one's way into (to make a hole by hitting strongly with a sharp instrument) [with w (+ accusative) ‘into what’]
6. (reflexive with się, colloquial) to entangle oneself (to involve oneself in something accidentally, often to one's detriment) [with w (+ accusative) ‘into what’]

   Synonyms: ładować się, motać się, pakować się, plątać się, uplątywać się, wikłać się, wkopywać się, władowywać się, wpakowywać się, wpieprzać się, wplątywać się, wrabiać się, zaplątywać się

   Antonym: wyplątywać się

Conjugation

Conjugation of wrąbywać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wrąbywać
present tense	1st	wrąbuję			wrąbujemy
	2nd	wrąbujesz			wrąbujecie
	3rd	wrąbuje			wrąbują
	impersonal	wrąbuje się
past tense	1st	wrąbywałem, -(e)m wrąbywał	wrąbywałam, -(e)m wrąbywała	wrąbywałom, -(e)m wrąbywało	wrąbywaliśmy, -(e)śmy wrąbywali	wrąbywałyśmy, -(e)śmy wrąbywały
	2nd	wrąbywałeś, -(e)ś wrąbywał	wrąbywałaś, -(e)ś wrąbywała	wrąbywałoś, -(e)ś wrąbywało	wrąbywaliście, -(e)ście wrąbywali	wrąbywałyście, -(e)ście wrąbywały
	3rd	wrąbywał	wrąbywała	wrąbywało	wrąbywali	wrąbywały
	impersonal	wrąbywano
future tense	1st	będę wrąbywał, będę wrąbywać	będę wrąbywała, będę wrąbywać	będę wrąbywało, będę wrąbywać	będziemy wrąbywali, będziemy wrąbywać	będziemy wrąbywały, będziemy wrąbywać
	2nd	będziesz wrąbywał, będziesz wrąbywać	będziesz wrąbywała, będziesz wrąbywać	będziesz wrąbywało, będziesz wrąbywać	będziecie wrąbywali, będziecie wrąbywać	będziecie wrąbywały, będziecie wrąbywać
	3rd	będzie wrąbywał, będzie wrąbywać	będzie wrąbywała, będzie wrąbywać	będzie wrąbywało, będzie wrąbywać	będą wrąbywali, będą wrąbywać	będą wrąbywały, będą wrąbywać
	impersonal	będzie wrąbywać się
conditional	1st	wrąbywałbym, bym wrąbywał	wrąbywałabym, bym wrąbywała	wrąbywałobym, bym wrąbywało	wrąbywalibyśmy, byśmy wrąbywali	wrąbywałybyśmy, byśmy wrąbywały
	2nd	wrąbywałbyś, byś wrąbywał	wrąbywałabyś, byś wrąbywała	wrąbywałobyś, byś wrąbywało	wrąbywalibyście, byście wrąbywali	wrąbywałybyście, byście wrąbywały
	3rd	wrąbywałby, by wrąbywał	wrąbywałaby, by wrąbywała	wrąbywałoby, by wrąbywało	wrąbywaliby, by wrąbywali	wrąbywałyby, by wrąbywały
	impersonal	wrąbywano by
imperative	1st	niech wrąbuję			wrąbujmy
	2nd	wrąbuj			wrąbujcie
	3rd	niech wrąbuje			niech wrąbują
active adjectival participle		wrąbujący	wrąbująca	wrąbujące	wrąbujący	wrąbujące
passive adjectival participle		wrąbywany	wrąbywana	wrąbywane	wrąbywani	wrąbywane
contemporary adverbial participle		wrąbując
verbal noun		wrąbywanie

Further reading

• wrąbywać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wrąbywać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wrąbywać in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wrąbywać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wrąbywać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 720
• wrąbywać się in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego