wdać

See also: wdąć

Old Polish

Etymology

From w- +‎ dać. First attested in 1390.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vdat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /vdat͡ɕ/

Verb

wdać pf (imperfective wdawać)

1. (attested in Greater Poland) to hand over, to turn in, to give
   • 1960 [1430], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty pyzdrskie, volume II, number 1033, Pyzdry:

     Yakom ya vdal oszmdzeszad grzywyen temu, komu lyst obmawya, pyrzweg, nisly ye Yan wosznym zapowyedzal

     [Jakom ja wdał ośmdziesiąt grzywien temu, komu list obmawia, pirzwiej niźli je Jan woźnym zapowiedział]

2. (attested in Greater Poland) to give legal ownership (Is there an English equivalent to this definition?)
   • 1888 [1390], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV‎^[1], Greater Poland, page 62:

     Iacom przi tem bili, kegdi Øndrzey wdal Choczemirowi swø czøscz na ueki

     [Jakom przy tem byli, kiegdy Ondrzej wdał Chociemirowi swą część na wieki]

Related terms

adjective

• wdający

 

Descendants

• Polish: wdać

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wdać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wdać. By surface analysis, w- +‎ dać. Compare Czech vdát, Russian вда́ться (vdátʹsja).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvdat͡ɕ/

• Audio 1; “wdać”:

  (file)

• Audio 2; “wdać się”:

  (file)

• Rhymes: -at͡ɕ
• Syllabification: wdać

Verb

wdać pf (imperfective wdawać) [with w (+ accusative) ‘into what’]

1. (transitive, textiles) to pull or weave fabric into something
2. (transitive, obsolete) to get into (to engage someone, particularly into something unfavorable)

   wdać w kłopoty ― to get someone into trouble

3. (transitive, obsolete) to turn into (to cause something to change into something else)

   Synonym: zmienić

4. (intransitive, obsolete, of a woman) to marry

   Synonym: wyjść za mąż

5. (reflexive with się) to get into (to enter something, to become engaged in something, particularly something unfavorable)

   wdać się w bójkę ― to get into a fight

6. (reflexive with się) to take after (to resemble (a parent or ancestor) in appearance or habit)

   Synonym: wrodzić się

   wdać się w ojca ― to take after one's father

   • 2011 – 2023 March 3, Łukasz Jadaś, “Wdała się w ciocię: siostrzenica też w dzień tylko je, w nocy tylko płacze”, in ASZdziennik‎^[2], Warszawa:

     Wdała się w ciocię: siostrzenica też w dzień tylko je, w nocy tylko płacze

     She took after her aunt: her niece also only eats during the day, only cries at night

7. (reflexive with się, of a disease) to develop, to emerge

   infekcja wdała się ― an infection developed

Conjugation

Conjugation of wdać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wdać
future tense	1st	wdam			wdamy
	2nd	wdasz			wdacie
	3rd	wda			wdadzą
	impersonal	wda się
past tense	1st	wdałem, -(e)m wdał	wdałam, -(e)m wdała	wdałom, -(e)m wdało	wdaliśmy, -(e)śmy wdali	wdałyśmy, -(e)śmy wdały
	2nd	wdałeś, -(e)ś wdał	wdałaś, -(e)ś wdała	wdałoś, -(e)ś wdało	wdaliście, -(e)ście wdali	wdałyście, -(e)ście wdały
	3rd	wdał	wdała	wdało	wdali	wdały
	impersonal	wdano
conditional	1st	wdałbym, bym wdał	wdałabym, bym wdała	wdałobym, bym wdało	wdalibyśmy, byśmy wdali	wdałybyśmy, byśmy wdały
	2nd	wdałbyś, byś wdał	wdałabyś, byś wdała	wdałobyś, byś wdało	wdalibyście, byście wdali	wdałybyście, byście wdały
	3rd	wdałby, by wdał	wdałaby, by wdała	wdałoby, by wdało	wdaliby, by wdali	wdałyby, by wdały
	impersonal	wdano by
imperative	1st	niech wdam			wdajmy
	2nd	wdaj			wdajcie
	3rd	niech wda			niech wdadzą
passive adjectival participle		wdany	wdana	wdane	wdani	wdane
anterior adverbial participle		wdawszy
verbal noun		wdanie

Further reading

• wdać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wdać in Polish dictionaries at PWN
• “WDAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 14.09.2021
• “WDAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 14.09.2021
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wdać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wdać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wdać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 492
• M. Arcta Słownik Staropolski/Wdać on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl
• wdać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego