wdać

See also: wdąć

Old Polish

From w- +‎ dać. First attested in 1390.

wdać pf (imperfective wdawać)

(attested in Greater Poland) to hand over, to turn in, to give
- 1960 [1430], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty pyzdrskie, volume II, number 1033, Pyzdry:
  Yakom ya vdal oszmdzeszad grzywyen temu, komu lyst obmawya, pyrzweg, nisly ye Yan wosznym zapowyedzal
  [Jakom ja wdał ośmdziesiąt grzywien temu, komu list obmawia, pirzwiej niźli je Jan woźnym zapowiedział]
(attested in Greater Poland) to give legal ownership (Is there an English equivalent to this definition?)
- 1888 [1390], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV‎^[1], Greater Poland, page 62:
  Iacom przi tem bili, kegdi Øndrzey wdal Choczemirowi swø czøscz na ueki
  [Jakom przy tem byli, kiegdy Ondrzej wdał Chociemirowi swą część na wieki]

adjective

B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wdać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

wdać pf (imperfective wdawać) [with w (+ accusative) ‘into what’]

(transitive, textiles) to pull or weave fabric into something
(transitive, obsolete) to get into (to engage someone, particularly into something unfavorable)
wdać w kłopoty ― to get someone into trouble
(transitive, obsolete) to turn into (to cause something to change into something else)
Synonym: zmienić
(intransitive, obsolete, of a woman) to marry
Synonym: wyjść za mąż
(reflexive with się) to get into (to enter something, to become engaged in something, particularly something unfavorable)
wdać się w bójkę ― to get into a fight
(reflexive with się) to take after (to resemble (a parent or ancestor) in appearance or habit)
Synonym: wrodzić się

wdać się w ojca ― to take after one's father
- 2011 – 2023 March 3, Łukasz Jadaś, “Wdała się w ciocię: siostrzenica też w dzień tylko je, w nocy tylko płacze”, in ASZdziennik‎^[2], Warszawa:
  Wdała się w ciocię: siostrzenica też w dzień tylko je, w nocy tylko płacze
  She took after her aunt: her niece also only eats during the day, only cries at night
(reflexive with się, of a disease) to develop, to emerge
infekcja wdała się ― an infection developed

Conjugation of wdać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wdać
future tense	1^st	wdam			wdamy
	2^nd	wdasz			wdacie
	3^rd	wda			wdadzą
	impersonal	wda się
past tense	1^st	wdałem, -(e)m wdał	wdałam, -(e)m wdała	wdałom, -(e)m wdało	wdaliśmy, -(e)śmy wdali	wdałyśmy, -(e)śmy wdały
	2^nd	wdałeś, -(e)ś wdał	wdałaś, -(e)ś wdała	wdałoś, -(e)ś wdało	wdaliście, -(e)ście wdali	wdałyście, -(e)ście wdały
	3^rd	wdał	wdała	wdało	wdali	wdały
	impersonal	wdano
conditional	1^st	wdałbym, bym wdał	wdałabym, bym wdała	wdałobym, bym wdało	wdalibyśmy, byśmy wdali	wdałybyśmy, byśmy wdały
	2^nd	wdałbyś, byś wdał	wdałabyś, byś wdała	wdałobyś, byś wdało	wdalibyście, byście wdali	wdałybyście, byście wdały
	3^rd	wdałby, by wdał	wdałaby, by wdała	wdałoby, by wdało	wdaliby, by wdali	wdałyby, by wdały
	impersonal	wdano by
imperative	1^st	niech wdam			wdajmy
	2^nd	wdaj			wdajcie
	3^rd	niech wda			niech wdadzą
passive adjectival participle		wdany	wdana	wdane	wdani	wdane
anterior adverbial participle		wdawszy
verbal noun		wdanie