verrijden

Dutch

Etymology

From Middle Dutch verriden. Equivalent to ver- +‎ rijden.

Pronunciation

• IPA^(key): /vərˈrɛi̯də(n)/, /vɛrˈrɛi̯də(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ver‧rij‧den
• Rhymes: -ɛi̯dən

Verb

verrijden

1. (transitive) to place elsewhere by riding or driving
2. (transitive) to spend, use up or waste by driving (i.e. money, gas, oil)
3. (transitive) to drive for the purpose of (i.e. a championship, a reward)

Conjugation

Conjugation of verrijden (strong class 1, slightly irregular, prefixed)
infinitive	verrijden
past singular	verreed
past participle	verreden
infinitive	verrijden
gerund	verrijden n
	present tense	past tense
1st person singular	verrij, verrijd	verreed
2nd person sing. (jij)	verrijdt, verrij2, verrijd2	verreed
2nd person sing. (u)	verrijdt	verreed
2nd person sing. (gij)	verrijdt	verreedt
3rd person singular	verrijdt	verreed
plural	verrijden	verreden
subjunctive sing.1	verrijde	verrede
subjunctive plur.1	verrijden	verreden
imperative sing.	verrij, verrijd
imperative plur.1	verrijdt
participles	verrijdend	verreden
1) Archaic. 2) In case of inversion.