verlijden

Dutch

Etymology

From Middle Dutch verliden, from Old Dutch farlīthan. Equivalent to ver- +‎ lijden.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛi̯dən

Verb

verlijden

1. (law, of a contract) to expire, to end
2. (law, of a contract) to declare binding

Conjugation

Conjugation of verlijden (strong class 1, prefixed)
infinitive	verlijden
past singular	verleed
past participle	verleden
infinitive	verlijden
gerund	verlijden n
	present tense	past tense
1st person singular	verlijd	verleed
2nd person sing. (jij)	verlijdt, verlijd2	verleed
2nd person sing. (u)	verlijdt	verleed
2nd person sing. (gij)	verlijdt	verleedt
3rd person singular	verlijdt	verleed
plural	verlijden	verleden
subjunctive sing.1	verlijde	verlede
subjunctive plur.1	verlijden	verleden
imperative sing.	verlijd
imperative plur.1	verlijdt
participles	verlijdend	verleden
1) Archaic. 2) In case of inversion.