velja

Faroese

Etymology

From Old Norse velja, from Proto-Germanic *waljaną, ultimately from Proto-Indo-European *welh₁-.

Verb

velja (third person singular past indicative valdi, third person plural past indicative valdu, supine valt)

1. to choose
2. to elect

Conjugation

Conjugation of velja (group v-18)
infinitive	velja
supine	valt
participle (a7)1	veljandi	valdur
	present	past
first singular	velji	valdi
second singular	velur	valdi
third singular	velur	valdi
plural	velja	valdu
	imperative
singular	vel!
plural	veljið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse velja, from Proto-Germanic *waljaną, ultimately from Proto-Indo-European *welh₁-.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɛlja/

  Rhymes: -ɛlja

Verb

velja (weak verb, third-person singular past indicative valdi, supine valið)

1. to choose, to select

   Synonym: kjósa

Conjugation

velja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að velja
supine (sagnbót)		valið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		veljandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég vel	við veljum	present (nútíð)	ég velji	við veljum
	þú velur	þið veljið		þú veljir	þið veljið
	hann, hún, það velur	þeir, þær, þau velja		hann, hún, það velji	þeir, þær, þau velji
past (þátíð)	ég valdi	við völdum	past (þátíð)	ég veldi	við veldum
	þú valdir	þið völduð		þú veldir	þið velduð
	hann, hún, það valdi	þeir, þær, þau völdu		hann, hún, það veldi	þeir, þær, þau veldu
imperative (boðháttur)	vel (þú)	veljið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	veldu	veljiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

veljast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að veljast
supine (sagnbót)		valist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		veljandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég velst	við veljumst	present (nútíð)	ég veljist	við veljumst
	þú velst	þið veljist		þú veljist	þið veljist
	hann, hún, það velst	þeir, þær, þau veljast		hann, hún, það veljist	þeir, þær, þau veljist
past (þátíð)	ég valdist	við völdumst	past (þátíð)	ég veldist	við veldumst
	þú valdist	þið völdust		þú veldist	þið veldust
	hann, hún, það valdist	þeir, þær, þau völdust		hann, hún, það veldist	þeir, þær, þau veldust
imperative (boðháttur)	velst (þú)	velist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	velstu	velisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

valinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	valinn	valin	valið		valdir	valdar	valin
accusative (þolfall)	valinn	valda	valið		valda	valdar	valin
dative (þágufall)	völdum	valinni	völdu		völdum	völdum	völdum
genitive (eignarfall)	valins	valinnar	valins		valinna	valinna	valinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	valdi	valda	valda		völdu	völdu	völdu
accusative (þolfall)	valda	völdu	valda		völdu	völdu	völdu
dative (þágufall)	valda	völdu	valda		völdu	völdu	völdu
genitive (eignarfall)	valda	völdu	valda		völdu	völdu	völdu

Derived terms

• útvelja

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• velje (e infinitive)

Etymology

From Old Norse velja, from Proto-Germanic *waljaną, ultimately from Proto-Indo-European *welh₁-.

Pronunciation

• IPA^(key): /²ʋɛljɑ/

Verb

velja (present tense vel, past tense valde, past participle valt, passive infinitive veljast, present participle veljande, imperative vel)

1. choose, pick

   Kva for ein vel du?

   Which one do you choose?

2. elect

   Om hausten valde dei eit nytt parlament.

   In the autumn, they elected a new parliament.

References

• “velja” in The Nynorsk Dictionary.

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *waljaną. Ultimately from the Proto-Indo-European root *welh₁-.

Verb

velja (singular past indicative valdi, plural past indicative vǫldu, past participle valdr or valiðr or valinn)

1. to choose, to select

   Synonym: kjósa

Conjugation

Conjugation of velja — active (weak class 1)

infinitive	velja
present participle	veljandi
past participle	valdr, valiðr, valinn
indicative	present	past
1st-person singular	vel	valda
2nd-person singular	velr	valdir
3rd-person singular	velr	valdi
1st-person plural	veljum	vǫldum
2nd-person plural	velið	vǫlduð
3rd-person plural	velja	vǫldu
subjunctive	present	past
1st-person singular	velja	velda
2nd-person singular	velir	veldir
3rd-person singular	veli	veldi
1st-person plural	velim	veldim
2nd-person plural	velið	veldið
3rd-person plural	veli	veldi
imperative	present
2nd-person singular	vel
1st-person plural	veljum
2nd-person plural	velið

Conjugation of velja — mediopassive (weak class 1)

infinitive	veljask
present participle	veljandisk
past participle	valzk, valizk
indicative	present	past
1st-person singular	veljumk	vǫldumk
2nd-person singular	velsk	valdisk
3rd-person singular	velsk	valdisk
1st-person plural	veljumsk	vǫldumsk
2nd-person plural	velizk	vǫlduzk
3rd-person plural	veljask	vǫldusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	veljumk	veldumk
2nd-person singular	velisk	veldisk
3rd-person singular	velisk	veldisk
1st-person plural	velimsk	veldimsk
2nd-person plural	velizk	veldizk
3rd-person plural	velisk	veldisk
imperative	present
2nd-person singular	velsk
1st-person plural	veljumsk
2nd-person plural	velizk

Descendants

• Icelandic: velja
• Faroese: velja
• Norwegian Nynorsk: velja
• Old Swedish: vælia
  • Swedish: välja
• Old Danish: wæliæ
  • Danish: vælge
    • Norwegian Bokmål: velge
• Elfdalian: wela
• Gutnish: väle
• Scanian: vælla
• Ostrobothnian: väli, välg

References

• “velja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press