uitverkiezen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch uteverkiesen. Equivalent to uit +‎ verkiezen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈœy̯t.fɛrˌki.zə(n)/, /ˈœy̯t.fərˌki.zə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: uit‧ver‧kie‧zen

Verb

uitverkiezen

1. (transitive, now chiefly Protestantism) to choose, to elect, to predestine

   Synonym: verkiezen

2. (transitive) to choose over all other options, to prefer

   Synonym: prefereren

   De jury zal het winnende ontwerp uitverkiezen uit alle inzendingen.

   The jury will select the winning design from all the entries.

Conjugation

Conjugation of uitverkiezen (strong class 2a, prefixed, separable)
infinitive	uitverkiezen
past singular	verkoos uit
past participle	uitverkozen
infinitive	uitverkiezen
gerund	uitverkiezen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	verkies uit	verkoos uit	uitverkies	uitverkoos
2nd person sing. (jij)	verkiest uit, verkies uit2	verkoos uit	uitverkiest	uitverkoos
2nd person sing. (u)	verkiest uit	verkoos uit	uitverkiest	uitverkoos
2nd person sing. (gij)	verkiest uit	verkoost uit	uitverkiest	uitverkoost
3rd person singular	verkiest uit	verkoos uit	uitverkiest	uitverkoos
plural	verkiezen uit	verkozen uit	uitverkiezen	uitverkozen
subjunctive sing.1	verkieze uit	verkoze uit	uitverkieze	uitverkoze
subjunctive plur.1	verkiezen uit	verkozen uit	uitverkiezen	uitverkozen
imperative sing.	verkies uit
imperative plur.1	verkiest uit
participles	uitverkiezend	uitverkozen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• uitverkiezing
• uitverkoren