uitdossen

Dutch

Etymology

From uit (“out”) +‎ dos (“extravagent clothing”) +‎ -en.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

uitdossen

1. (transitive) to dress up, costume fancifully
2. (figuratively, transitive) to ornate, dote etc.
3. (reflexive) to wear fanciful costume

Conjugation

Conjugation of uitdossen (weak, separable)
infinitive	uitdossen
past singular	doste uit
past participle	uitgedost
infinitive	uitdossen
gerund	uitdossen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	dos uit	doste uit	uitdos	uitdoste
2nd person sing. (jij)	dost uit, dos uit2	doste uit	uitdost	uitdoste
2nd person sing. (u)	dost uit	doste uit	uitdost	uitdoste
2nd person sing. (gij)	dost uit	doste uit	uitdost	uitdoste
3rd person singular	dost uit	doste uit	uitdost	uitdoste
plural	dossen uit	dosten uit	uitdossen	uitdosten
subjunctive sing.1	dosse uit	doste uit	uitdosse	uitdoste
subjunctive plur.1	dossen uit	dosten uit	uitdossen	uitdosten
imperative sing.	dos uit
imperative plur.1	dost uit
participles	uitdossend	uitgedost
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• uitdossing

Related terms

• feestdos m
• vederdos m

Anagrams

• dossen uit