uitbaten
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From uit (“out”) + baten (“to profit, avail”).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]uitbaten
Conjugation
[edit]| Conjugation of uitbaten (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitbaten | |||
| past singular | baatte uit | |||
| past participle | uitgebaat | |||
| infinitive | uitbaten | |||
| gerund | uitbaten n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | baat uit | baatte uit | uitbaat | uitbaatte |
| 2nd person sing. (jij) | baat uit | baatte uit | uitbaat | uitbaatte |
| 2nd person sing. (u) | baat uit | baatte uit | uitbaat | uitbaatte |
| 2nd person sing. (gij) | baat uit | baatte uit | uitbaat | uitbaatte |
| 3rd person singular | baat uit | baatte uit | uitbaat | uitbaatte |
| plural | baten uit | baatten uit | uitbaten | uitbaatten |
| subjunctive sing.1 | bate uit | baatte uit | uitbate | uitbaatte |
| subjunctive plur.1 | baten uit | baatten uit | uitbaten | uitbaatten |
| imperative sing. | baat uit | |||
| imperative plur.1 | baat uit | |||
| participles | uitbatend | uitgebaat | ||
| 1) Archaic. | ||||