telja

Faroese

Etymology

From Old Norse telja, from Proto-Germanic *taljaną.

Verb

telja (third person singular past indicative taldi, third person plural past indicative talt, supine talt)

1. to count
2. to tell

Conjugation

Conjugation of telja (group v-18)

infinitive	telja
supine	talt
	present	past
first singular	telji	taldi
second singular	telur	taldi
third singular	telur	taldi
plural	telja	taldu
participle (a7)1	teljandi	taldur
	imperative
singular	tel!
plural	teljið!

¹Only the past participle being declined.

Synonyms

• fortelja
• siga frá

See also

• tosa
• práta
• spyrja
• svara

Icelandic

Etymology

From Old Norse telja, from Proto-Germanic *taljaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtʰɛlja/
• Rhymes: -ɛlja

Verb

telja (weak verb, third-person singular past indicative taldi, supine talið)

1. to count [intransitive or with accusative]

   Hún kann að telja upp að tíu á japönsku.

   She can count to ten in Japanese.

2. to believe, think [intransitive or with accusative]

   Synonyms: halda, hyggja

Conjugation

telja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að telja
supine (sagnbót)		talið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		teljandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég tel	við teljum	present (nútíð)	ég telji	við teljum
	þú telur	þið teljið		þú teljir	þið teljið
	hann, hún, það telur	þeir, þær, þau telja		hann, hún, það telji	þeir, þær, þau telji
past (þátíð)	ég taldi	við töldum	past (þátíð)	ég teldi	við teldum
	þú taldir	þið tölduð		þú teldir	þið telduð
	hann, hún, það taldi	þeir, þær, þau töldu		hann, hún, það teldi	þeir, þær, þau teldu
imperative (boðháttur)	tel (þú)	teljið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	teldu	teljiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

teljast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að teljast
supine (sagnbót)		talist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		teljandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég telst	við teljumst	present (nútíð)	ég teljist	við teljumst
	þú telst	þið teljist		þú teljist	þið teljist
	hann, hún, það telst	þeir, þær, þau teljast		hann, hún, það teljist	þeir, þær, þau teljist
past (þátíð)	ég taldist	við töldumst	past (þátíð)	ég teldist	við teldumst
	þú taldist	þið töldust		þú teldist	þið teldust
	hann, hún, það taldist	þeir, þær, þau töldust		hann, hún, það teldist	þeir, þær, þau teldust
imperative (boðháttur)	telst (þú)	telist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	telstu	telisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

talinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	talinn	talin	talið		taldir	taldar	talin
accusative (þolfall)	talinn	talda	talið		talda	taldar	talin
dative (þágufall)	töldum	talinni	töldu		töldum	töldum	töldum
genitive (eignarfall)	talins	talinnar	talins		talinna	talinna	talinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	taldi	talda	talda		töldu	töldu	töldu
accusative (þolfall)	talda	töldu	talda		töldu	töldu	töldu
dative (þágufall)	talda	töldu	talda		töldu	töldu	töldu
genitive (eignarfall)	talda	töldu	talda		töldu	töldu	töldu

Derived terms

• eiga til að telja
• telja af
• telja á
• telja eftir
• telja eftir sér
• telja ekki eftir
• telja ekki eftir sér
• telja fram
• telja með
• telja saman
• telja til
• telja trú um
• telja um fyrir
• teljandi
• teljari
• teljast
• teljast svo til

Norwegian Nynorsk

Etymology 1

From Old Norse telja, from Proto-Germanic *taljaną.

Alternative forms

• telje (e infinitive)

Verb

telja (present tense tel, past tense talde, past participle talt, passive infinitive teljast, present participle teljande, imperative tel)

1. to count

Etymology 2

May be comparable with Icelandic tölva and Faroese telda.

Noun

telja

1. (High Norwegian) computer

References

• “telja” in The Nynorsk Dictionary.

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *taljaną (“to count, tell”). Cognate with Old English tellan, Old Frisian tella, Old Saxon tellian, Old High German zellen.

Verb

telja (singular past indicative taldi, plural past indicative tǫldu, past participle taldr or taliðr)

1. to count, number
2. to tell, say
3. to reckon, consider

Conjugation

Conjugation of telja — active (weak class 1)

infinitive	telja
present participle	teljandi
past participle	taldr, taliðr
indicative	present	past
1st-person singular	tel	talda
2nd-person singular	telr	taldir
3rd-person singular	telr	taldi
1st-person plural	teljum	tǫldum
2nd-person plural	telið	tǫlduð
3rd-person plural	telja	tǫldu
subjunctive	present	past
1st-person singular	telja	telda
2nd-person singular	telir	teldir
3rd-person singular	teli	teldi
1st-person plural	telim	teldim
2nd-person plural	telið	teldið
3rd-person plural	teli	teldi
imperative	present
2nd-person singular	tel
1st-person plural	teljum
2nd-person plural	telið

Conjugation of telja — mediopassive (weak class 1)

infinitive	teljask
present participle	teljandisk
past participle	talzk, talizk
indicative	present	past
1st-person singular	teljumk	tǫldumk
2nd-person singular	telsk	taldisk
3rd-person singular	telsk	taldisk
1st-person plural	teljumsk	tǫldumsk
2nd-person plural	telizk	tǫlduzk
3rd-person plural	teljask	tǫldusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	teljumk	teldumk
2nd-person singular	telisk	teldisk
3rd-person singular	telisk	teldisk
1st-person plural	telimsk	teldimsk
2nd-person plural	telizk	teldizk
3rd-person plural	telisk	teldisk
imperative	present
2nd-person singular	telsk
1st-person plural	teljumsk
2nd-person plural	telizk

Descendants

• Icelandic: telja
• Faroese: telja
• Norwegian Nynorsk: telja
• Old Swedish: tælia
  • Swedish: tälja
• Danish: tælle
  • Norwegian Bokmål: telle

Further reading

• Zoëga, Geir T. (1910) “telja”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive