Jump to content

spowiedzieć

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ powiedzieć. First attested in 1425.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /spɔvjɛd͡ʑɛt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /spɔvjɛd͡ʑɛt͡ɕ/

Verb

[edit]

spowiedzieć pf (imperfective spowiadać)

  1. (transitive or reflexive with się) to confide, to confide in (to say something in confidence)
    • 1856-1870 [1425], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki‎[1], volume II, number 2049:
      Katherina... pecuniam ostendit pro villa... Pyssary... et hanc pecuniam per Stanislaum ministerialem ostendit vlg. spowyedzala
      [Katherina... pecuniam ostendit pro villa... Pisary... et hanc pecuniam per Stanislaum ministerialem ostendit vlg. spowiedziała]
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎[2], page 760:
      Spovyedzyal szye (sc. Judasz), aby zdradzyl krev nyevynną czlovyeka pravego
      [Spowiedział sie (sc. Judasz), aby zdradzil krew niewinną człowieka prawego]

Derived terms

[edit]
nouns
[edit]
adjective
verbs

Descendants

[edit]
  • Polish: spowiedzieć

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “spowiedzieć (się)”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish spowiedzieć. By surface analysis, s- +‎ powiedzieć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

spowiedzieć pf (imperfective spowiadać)

  1. (transitive, obsolete, Christianity) to shrive (to hear a confession)
    Synonyms: posłuchać spowiedzi, udzielić spowiedzi, wyspowiadać
  2. (reflexive with się, Christianity) to confess, to shrive (to disclose sins)
    Synonyms: pojednać się z Bogiem, wyspowiadać
  3. (reflexive with się, obsolete) to confide, to confide in (to say something in confidence)
    Synonym: zwierzyć się

Conjugation

[edit]
Conjugation of spowiedzieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spowiedzieć
future tense 1st spowiem spowiemy
2nd spowiesz spowiecie
3rd spowie spowiedzą
impersonal spowie się
past tense 1st spowiedziałem,
-(e)m spowiedział 		spowiedziałam,
-(e)m spowiedziała 		spowiedziałom,
-(e)m spowiedziało 		spowiedzieliśmy,
-(e)śmy spowiedzieli 		spowiedziałyśmy,
-(e)śmy spowiedziały
2nd spowiedziałeś,
-(e)ś spowiedział 		spowiedziałaś,
-(e)ś spowiedziała 		spowiedziałoś,
-(e)ś spowiedziało 		spowiedzieliście,
-(e)ście spowiedzieli 		spowiedziałyście,
-(e)ście spowiedziały
3rd spowiedział spowiedziała spowiedziało spowiedzieli spowiedziały
impersonal spowiedziano
conditional 1st spowiedziałbym,
bym spowiedział 		spowiedziałabym,
bym spowiedziała 		spowiedziałobym,
bym spowiedziało 		spowiedzielibyśmy,
byśmy spowiedzieli 		spowiedziałybyśmy,
byśmy spowiedziały
2nd spowiedziałbyś,
byś spowiedział 		spowiedziałabyś,
byś spowiedziała 		spowiedziałobyś,
byś spowiedziało 		spowiedzielibyście,
byście spowiedzieli 		spowiedziałybyście,
byście spowiedziały
3rd spowiedziałby,
by spowiedział 		spowiedziałaby,
by spowiedziała 		spowiedziałoby,
by spowiedziało 		spowiedzieliby,
by spowiedzieli 		spowiedziałyby,
by spowiedziały
impersonal spowiedziano by
imperative 1st niech spowiem spowiedzmy
2nd spowiedz spowiedzcie
3rd niech spowie niech spowiedzą
passive adjectival participle spowiedziany spowiedziana spowiedziane spowiedziani spowiedziane
anterior adverbial participle spowiedziawszy
verbal noun spowiedzenie

Derived terms

[edit]
adjective
nouns
[edit]
adjectives
nouns
verbs

Further reading

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=spowiedzieć&oldid=82617523"