spowiedka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From spowiedać +‎ -ka. First attested in 1688.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

spowiedka f

  1. (Middle Polish) This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.
    • 1688, Michał Bujnowski, DROGA do DOMV[1], page 112:
      wynalázek nie był nám większą okazyą zguby y potępieniá (nie day Boże) nászego. W ktoregobysmy niebespieczeństwo nie mylnie wpadli/ gdybysmy álbo w nádźieię spowiedźi/ śmieley grzeszyli; álbo dostáteczną/ szczerą y iáką bysmy przy śmierći uczynić chćieli spowiedź/ ná dálszy czas odwlocząc/ temi/ że ták rzeknę dorywczymi spowiedkami/ iáko więc mowią pro forma, dla szczegulnego zwyczaiu/ tego obowiązku y powinnośći zbywali. Słowem chcesz abyć skruchá y spowiedź/ ná znieśienie grzechow/ przeszkod zbáwieniá twego skuteczne były/ wiedz co? iáko; y dlá czego czynisz? Deus non irridetur. OSME STAIE. Pomoc przećiw przeszkodom zbáwieniá nászego pámiętać na SMIERC

Declension

[edit]
[edit]
adjectives
nouns
verbs

References

[edit]
  • SPOWIEDKA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku, 2015 May 18