splamić

Polish

Etymology

From s- +‎ plamić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspla.mit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -amit͡ɕ
• Syllabification: spla‧mić

Verb

splamić pf (imperfective plamić)

1. (transitive) to dirty, to soil, to sully, to stain

   Synonyms: ubabrać, ubrudzić, umorusać, upaprać, utytłać, uwalać

2. (transitive) to besmirch, to defile, to tarnish

   Synonyms: zbrukać, zhańbić, skalać

3. (reflexive with się) to besmirch oneself, to defile oneself, to tarnish oneself

   Synonyms: zbrukać się, zhańbić się, skalać się

Conjugation

Conjugation of splamić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		splamić
future tense	1st	splamię			splamimy
	2nd	splamisz			splamicie
	3rd	splami			splamią
	impersonal	splami się
past tense	1st	splamiłem, -(e)m splamił	splamiłam, -(e)m splamiła	splamiłom, -(e)m splamiło	splamiliśmy, -(e)śmy splamili	splamiłyśmy, -(e)śmy splamiły
	2nd	splamiłeś, -(e)ś splamił	splamiłaś, -(e)ś splamiła	splamiłoś, -(e)ś splamiło	splamiliście, -(e)ście splamili	splamiłyście, -(e)ście splamiły
	3rd	splamił	splamiła	splamiło	splamili	splamiły
	impersonal	splamiono
conditional	1st	splamiłbym, bym splamił	splamiłabym, bym splamiła	splamiłobym, bym splamiło	splamilibyśmy, byśmy splamili	splamiłybyśmy, byśmy splamiły
	2nd	splamiłbyś, byś splamił	splamiłabyś, byś splamiła	splamiłobyś, byś splamiło	splamilibyście, byście splamili	splamiłybyście, byście splamiły
	3rd	splamiłby, by splamił	splamiłaby, by splamiła	splamiłoby, by splamiło	splamiliby, by splamili	splamiłyby, by splamiły
	impersonal	splamiono by
imperative	1st	niech splamię			splammy
	2nd	splam			splamcie
	3rd	niech splami			niech splamią
passive adjectival participle		splamiony	splamiona	splamione	splamieni	splamione
anterior adverbial participle		splamiwszy
verbal noun		splamienie

Related terms

adjective

• plamisty

 

noun

• plamiak

 

Further reading

• splamić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• splamić in Polish dictionaries at PWN