ubrudzić

Polish

Etymology

From u- +‎ brudzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈbru.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ud͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: u‧bru‧dzić

Verb

ubrudzić pf

1. (transitive) to soil, to make dirty
2. (reflexive with się) to get dirty, to get soiled

Conjugation

Conjugation of ubrudzić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ubrudzić
future tense	1st	ubrudzę			ubrudzimy
	2nd	ubrudzisz			ubrudzicie
	3rd	ubrudzi			ubrudzą
	impersonal	ubrudzi się
past tense	1st	ubrudziłem, -(e)m ubrudził	ubrudziłam, -(e)m ubrudziła	ubrudziłom, -(e)m ubrudziło	ubrudziliśmy, -(e)śmy ubrudzili	ubrudziłyśmy, -(e)śmy ubrudziły
	2nd	ubrudziłeś, -(e)ś ubrudził	ubrudziłaś, -(e)ś ubrudziła	ubrudziłoś, -(e)ś ubrudziło	ubrudziliście, -(e)ście ubrudzili	ubrudziłyście, -(e)ście ubrudziły
	3rd	ubrudził	ubrudziła	ubrudziło	ubrudzili	ubrudziły
	impersonal	ubrudzono
conditional	1st	ubrudziłbym, bym ubrudził	ubrudziłabym, bym ubrudziła	ubrudziłobym, bym ubrudziło	ubrudzilibyśmy, byśmy ubrudzili	ubrudziłybyśmy, byśmy ubrudziły
	2nd	ubrudziłbyś, byś ubrudził	ubrudziłabyś, byś ubrudziła	ubrudziłobyś, byś ubrudziło	ubrudzilibyście, byście ubrudzili	ubrudziłybyście, byście ubrudziły
	3rd	ubrudziłby, by ubrudził	ubrudziłaby, by ubrudziła	ubrudziłoby, by ubrudziło	ubrudziliby, by ubrudzili	ubrudziłyby, by ubrudziły
	impersonal	ubrudzono by
imperative	1st	niech ubrudzę			ubrudźmy
	2nd	ubrudź			ubrudźcie
	3rd	niech ubrudzi			niech ubrudzą
passive adjectival participle		ubrudzony	ubrudzona	ubrudzone	ubrudzeni	ubrudzone
anterior adverbial participle		ubrudziwszy
verbal noun		ubrudzenie

Further reading

• ubrudzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ubrudzić in Polish dictionaries at PWN