sklepać

Polish

Etymology

From s- +‎ klepać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsklɛ.pat͡ɕ/
• Rhymes: -ɛpat͡ɕ
• Syllabification: skle‧pać

Verb

sklepać pf (imperfective sklepywać)

1. (transitive) to make a metal object flat or thin by tapping

   Synonym: wyklepać

2. (transitive, colloquial) to beat up (to give a beating to)

   Synonym: pobić

Conjugation

Conjugation of sklepać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		sklepać
future tense	1st	sklepię			sklepiemy
	2nd	sklepiesz			sklepiecie
	3rd	sklepie			sklepią
	impersonal	sklepie się
past tense	1st	sklepałem, -(e)m sklepał	sklepałam, -(e)m sklepała	sklepałom, -(e)m sklepało	sklepaliśmy, -(e)śmy sklepali	sklepałyśmy, -(e)śmy sklepały
	2nd	sklepałeś, -(e)ś sklepał	sklepałaś, -(e)ś sklepała	sklepałoś, -(e)ś sklepało	sklepaliście, -(e)ście sklepali	sklepałyście, -(e)ście sklepały
	3rd	sklepał	sklepała	sklepało	sklepali	sklepały
	impersonal	sklepano
conditional	1st	sklepałbym, bym sklepał	sklepałabym, bym sklepała	sklepałobym, bym sklepało	sklepalibyśmy, byśmy sklepali	sklepałybyśmy, byśmy sklepały
	2nd	sklepałbyś, byś sklepał	sklepałabyś, byś sklepała	sklepałobyś, byś sklepało	sklepalibyście, byście sklepali	sklepałybyście, byście sklepały
	3rd	sklepałby, by sklepał	sklepałaby, by sklepała	sklepałoby, by sklepało	sklepaliby, by sklepali	sklepałyby, by sklepały
	impersonal	sklepano by
imperative	1st	niech sklepię			sklepmy
	2nd	sklep			sklepcie
	3rd	niech sklepie			niech sklepią
passive adjectival participle		sklepany	sklepana	sklepane	sklepani	sklepane
anterior adverbial participle		sklepawszy
verbal noun		sklepanie

Further reading

• sklepać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sklepać in Polish dictionaries at PWN