skenkja

See also: skeinkja

Icelandic

Etymology

From Old Norse skenkja, from Proto-Germanic *skankijaną. Doublet of skekkja.

Verb

skenkja (weak verb, third-person singular past indicative skenkti, supine skenkt)

1. to pour, to pour out (portions, e.g. of a drink) [with accusative]
2. to donate, to give

Conjugation

skenkja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að skenkja
supine (sagnbót)		skenkt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skenkjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skenki	við skenkjum	present (nútíð)	ég skenki	við skenkjum
	þú skenkir	þið skenkið		þú skenkir	þið skenkið
	hann, hún, það skenkir	þeir, þær, þau skenkja		hann, hún, það skenki	þeir, þær, þau skenki
past (þátíð)	ég skenkti	við skenktum	past (þátíð)	ég skenkti	við skenktum
	þú skenktir	þið skenktuð		þú skenktir	þið skenktuð
	hann, hún, það skenkti	þeir, þær, þau skenktu		hann, hún, það skenkti	þeir, þær, þau skenktu
imperative (boðháttur)	skenk (þú)	skenkið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	skenktu	skenkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skenkjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að skenkjast
supine (sagnbót)		skenkst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skenkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skenkist	við skenkjumst	present (nútíð)	ég skenkist	við skenkjumst
	þú skenkist	þið skenkist		þú skenkist	þið skenkist
	hann, hún, það skenkist	þeir, þær, þau skenkjast		hann, hún, það skenkist	þeir, þær, þau skenkist
past (þátíð)	ég skenktist	við skenktumst	past (þátíð)	ég skenktist	við skenktumst
	þú skenktist	þið skenktust		þú skenktist	þið skenktust
	hann, hún, það skenktist	þeir, þær, þau skenktust		hann, hún, það skenktist	þeir, þær, þau skenktust
imperative (boðháttur)	skenkst (þú)	skenkist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	skenkstu	skenkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skenktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skenktur	skenkt	skenkt		skenktir	skenktar	skenkt
accusative (þolfall)	skenktan	skenkta	skenkt		skenkta	skenktar	skenkt
dative (þágufall)	skenktum	skenktri	skenktu		skenktum	skenktum	skenktum
genitive (eignarfall)	skenkts	skenktrar	skenkts		skenktra	skenktra	skenktra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skenkti	skenkta	skenkta		skenktu	skenktu	skenktu
accusative (þolfall)	skenkta	skenktu	skenkta		skenktu	skenktu	skenktu
dative (þágufall)	skenkta	skenktu	skenkta		skenktu	skenktu	skenktu
genitive (eignarfall)	skenkta	skenktu	skenkta		skenktu	skenktu	skenktu

Derived terms

• skenkja í glas/skenkja á glas (“to fill a glass”)

Anagrams

• snekkja

Old Norse

Alternative forms

• skekkja — Old West Norse

Etymology

From Proto-Germanic *skankijaną.

Verb

skenkja

1. (ditransitive, of a drink) to serve (to), to pour out

Descendants

• Icelandic: skenkja
• Faroese: skeinkja
• Norwegian Nynorsk: skjenkja, skjenkje, skjenka, skjenke
• Norwegian Bokmål: skjenke
• Old Swedish: skænkia
  • Swedish: skänka
• Danish: skænke

References

• “skenkja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press